షోడశదశకమ్ (౧౬) – నరనారాయణావతారం తథా దక్షయాగః
దక్షో విరిఞ్చతనయోఽథ మనోస్తనూజాం
లబ్ధ్వా ప్రసూతిమిహ షోడశ చాప కన్యాః |
ధర్మే త్రయోదశ దదౌ పితృషు స్వధాం చ
స్వాహాం హవిర్భుజి సతీం గిరిశే త్వదంశే || ౧౬-౧ ||
మూర్తిర్హి ధర్మగృహిణీ సుషువే భవన్తం
నారాయణం నరసఖం మహితానుభావమ్ |
యజ్జన్మని ప్రముదితాః కృతతూర్యఘోషాః
పుష్పోత్కరాన్ప్రవవృషుర్నునువుః సురౌఘాః || ౧౬-౨ ||
దైత్యం సహస్రకవచం కవచైః పరీతం
సాహస్రవత్సరతపస్సమరాభిలవ్యైః |
పర్యాయనిర్మితతపస్సమరౌ భవన్తౌ
శిష్టైకకఙ్కటమముం న్యహతాం సలీలమ్ || ౧౬-౩ ||
అన్వాచరన్నుపదిశన్నపి మోక్షధర్మం
త్వం భ్రాతృమాన్ బదరికాశ్రమమధ్యవాత్సీః |
శక్రోఽథ తే శమతపోబలనిస్సహాత్మా
దివ్యాఙ్గనాపరివృతం ప్రజిఘాయ మారమ్ || ౧౬-౪ ||
కామో వసన్తమలయానిలబన్ధుశాలీ
కాన్తాకటాక్షవిశిఖైర్వికసద్విలాసైః |
విధ్యన్ముహుర్ముహురకమ్పముదీక్ష్య చ త్వాం
భీతస్త్వయాథ జగదే మృదుహాసభాజా || ౧౬-౫ ||
భీత్యాలమఙ్గజ వసన్త సురాఙ్గనా వో
మన్మానసన్త్విహ జుషుధ్వమితి బ్రువాణః |
త్వం విస్మయేన పరితః స్తువతామథైషాం
ప్రాదర్శయః స్వపరిచారకకాతరాక్షీః || ౧౬-౬ ||
సమ్మోహనాయ మిలితా మదనాదయస్తే
త్వద్దాసికాపరిమలైః కిల మోహమాపుః |
దత్తాం త్వయా చ జగృహుస్త్రపయైవ సర్వ-
స్వర్వాసిగర్వశమనీం పునరుర్వశీం తామ్ || ౧౬-౭ ||
దృష్ట్వోర్వశీం తవ కథాం చ నిశమ్య శక్రః
పర్యాకులోఽజని భవన్మహిమావమర్శాత్ |
ఏవం ప్రశాన్తరమణీయతరావతారా-
త్త్వత్తోఽధికో వరద కృష్ణతనుస్త్వమేవ || ౧౬-౮ ||
దక్షస్తు ధాతురతిలాలనయా రజోఽన్ధో
నాత్యాదృతస్త్వయి చ కష్టమశాన్తిరాసీత్ |
యేన వ్యరున్ధ స భవత్తనుమేవ శర్వం
యజ్ఞే చ వైరపిశునే స్వసుతాం వ్యమానీత్ || ౧౬-౯ ||
క్రుద్ధే శమర్దితమఖః స తు కృత్తశీర్షో
దేవప్రసాదితహరాదథ లబ్ధజీవః |
త్వత్పూరితక్రతువరః పునరాప శాన్తిం
స త్వం ప్రశాన్తికర పాహి మరుత్పురేశ || ౧౬-౧౦ ||
ఇతి షోడశదశకం సమాప్తమ్ |