అష్టాదశదశకమ్ (౧౮) – పృథుచరితమ్
జాతస్య ధ్రువకుల ఏవ తుఙ్గకీర్తే-
రఙ్గస్య వ్యజని సుతః స వేననామా |
తద్దోషవ్యథితమతిః స రాజవర్య-
స్త్వత్పాదే విహితమనా వనం గతోఽభూత్ || ౧౮-౧ ||
పాపోఽపి క్షితితలపాలనాయ వేనః
పౌరాద్యైరుపనిహితః కఠోరవీర్యః |
సర్వేభ్యో నిజబలమేవ సమ్ప్రశంసన్
భూచక్రే తవ యజనాన్యయం న్యరౌత్సీత్ || ౧౮-౨ ||
సమ్ప్రాప్తే హితకథనాయ తాపసౌఘే
మత్తోఽన్యో భువనపతిర్న కశ్చనేతి |
త్వన్నిన్దావచనపరో మునీశ్వరైస్తైః
శాపాగ్నౌ శలభదశామనాయి వేనః || ౧౮-౩ ||
తన్నాశాత్ఖలజనభీరుకైర్మునీన్ద్రై-
స్తన్మాత్రా చిరపరిరక్షితే తదఙ్గే |
త్యక్తాఘే పరిమథితాదథోరుదణ్డా-
ద్దోర్దణ్డే పరిమథితే త్వమావిరాసీః || ౧౮-౪ ||
విఖ్యాతః పృథురితి తాపసోపదిష్టైః
సూతాద్యైః పరిణుతభావిభూరివీర్యః |
వేనార్త్యా కబలితసమ్పదం ధరిత్రీ-
మాక్రాన్తాం నిజధనుషా సమామకార్షీః || ౧౮-౫ ||
భూయస్తాం నిజకులముఖ్యవత్సయుక్తై-
ర్దేవాద్యైః సముచితచారుభాజనేషు |
అన్నాదీన్యభిలషితాని యాని తాని
స్వచ్ఛన్దం సురభితనూమదూదుహస్త్వమ్ || ౧౮-౬ ||
ఆత్మానం యజతి మఖైస్త్వయి త్రిధామ-
న్నారబ్ధే శతతమవాజిమేధయాగే |
స్పర్ధాలుః శతమఖ ఏత్య నీచవేషో
హృత్వాఽశ్వం తవ తనయాత్ పరాజితోఽభూత్ || ౧౮-౭ ||
దేవేన్ద్రం ముహురితి వాజినం హరన్తం
వహ్నౌ తం మునివరమణ్డలే జుహూషౌ |
రున్ధానే కమలభవే క్రతోః సమాప్తౌ
సాక్షాత్త్వం మధురిపుమైక్షథాః స్వయం స్వమ్ || ౧౮-౮ ||
తద్దత్తం వరముపలభ్య భక్తిమేకాం
గఙ్గాన్తే విహితపదః కదాపి దేవ |
సత్రస్థం మునినివహం హితాని శంస-
న్నైక్షిష్ఠాః సనకముఖాన్ మునీన్ పురస్తాత్ || ౧౮-౯ ||
విజ్ఞానం సనకముఖోదితం దధానః
స్వాత్మానం స్వయమగమో వనాన్తసేవీ |
తత్తాదృక్పృథువపురీశ సత్వరం మే
రోగౌఘం ప్రశమయ వాతగేహవాసిన్ || ౧౮-౧౦ ||
ఇతి అష్టాదశదశకం సమాప్తమ్ |