ద్విషష్టితమదశకమ్ (౬౨) – ఇన్ద్రయజ్ఞనిరోధనం తథా గోవర్ధనయాగమ్ |
కదాచిద్గోపాలాన్ విహితమఖసంభారవిభవాన్
నిరీక్ష్య త్వం శౌరే మఘవమదముధ్వంసితుమనాః |
విజానన్నప్యేతాన్ వినయమృదు నన్దాదిపశుపా-
నపృచ్ఛః కో వాయం జనక భవతాముద్యమ ఇతి || ౬౨-౧ ||
బభాషే నన్దస్త్వాం సుత నను విధేయో మఘవతో
మఖో వర్షే వర్షే సుఖయతి స వర్షేణ పృథివీమ్ |
నృణాం వర్షాయత్తం నిఖిలముపజీవ్యం మహితలే
విశేషాదస్మాకం తృణసలిలజీవా హి పశవః || ౬౨-౨ ||
ఇతి శ్రుత్వా వాచం పితురయి భవానాహ సరసం
ధిగేతన్నో సత్యం మఘవజనితా వృష్టిరితి యత్ |
అదృష్టం జీవానాం సృజతి ఖలు వృష్టిం సముచితాం
మహారణ్యే వృక్షాః కిమివ బలిమిన్ద్రాయ దదతే || ౬౨-౩ ||
ఇదం తావత్సత్యం యదిహ పశవో నః కులధనం
తదాజీవ్యాయాసౌ బలిరచలభర్త్రే సముచితః |
సురేభ్యోఽప్యుత్కృష్టా నను ధరణిదేవాః క్షితితలే
తతస్తేఽప్యారాధ్యా ఇతి జగదిథ త్వం నిజజనాన్ || ౬౨-౪ ||
భవద్వాచం శ్రుత్వా బహుమతియుతాస్తేఽపి పశుపాః
ద్విజేన్ద్రానర్చన్తో బలిమదదురుచ్చైః క్షితిభృతే |
వ్యధుః ప్రాదక్షిణ్యం సుభృశమనమన్నాదరయుతా-
స్త్వమాదః శైలాత్మా బలిమఖిలమాభీరపురతః || ౬౨-౫ ||
అవోచశ్చైవం తాన్కిమిహ వితథం మే నిగదితం
గిరీన్ద్రో నన్వేష స్వబలిముపభుఙ్క్తే స్వవపుషా |
అయం గోత్రో గోత్రద్విషి చ కుపితే రక్షితుమలం
సమస్తానిత్యుక్తా జహృషురఖిలా గోకులజుషః || ౬౨-౬ ||
పరిప్రీతా యాతాః ఖలు భవదుపేతా వ్రజజుషో
వ్రజం యావత్తావన్నిజమఖవిభఙ్గం నిశమయన్ |
భవన్తం జానన్నప్యధికరజసాఽఽక్రాన్తహృదయో
న సేహే దేవేన్ద్రస్త్వదుపరచితాత్మోన్నతిరపి || ౬౨-౭ ||
మనుష్యత్వం యాతో మధుభిదపి దేవేష్వవినయం
విధత్తే చేన్నష్టస్త్రిదశసదసాం కోఽపి మహిమా |
తతశ్చ ధ్వంసిష్యే పశుపహతకస్య శ్రియమితి
ప్రవృత్తస్త్వాం జేతుం స కిల మఘవా దుర్మదనిధిః || ౬౨-౮ ||
త్వదావాసం హన్తుం ప్రలయజలదానంబరభువి
ప్రహిణ్వన్ బిభ్రాణః కులిశమయమభ్రేభగమనః |
ప్రతస్థేఽన్యైరన్తర్దహనమరుదాద్యైర్విహసితో
భవన్మాయా నైవ త్రిభువనపతే మోహయతి కమ్ || ౬౨-౯ ||
సురేన్ద్రః క్రుద్ధశ్చేద్విజకరుణయా శైలకృపయా-
ప్యనాతఙ్కోఽస్మాకం నియత ఇతి విశ్వాస్య పశుపాన్ |
అహో కిం నాయాతో గిరిభిదితి సఞ్చిన్త్య నివసన్
మరుద్గేహాధీశ ప్రణుద మురవైరిన్ మమ గదాన్ || ౬౨-౧౦ ||
ఇతి ద్విషష్టితమదశకం సమాప్తమ్ |