నవతితమదశకమ్ (౯౦) – విష్ణుమహత్తత్త్వస్థాపనమ్ |
వృకభృగుమునిమోహిన్యంబరీషాదివృత్తే-
ష్వయి తవ హి మహత్త్వం సర్వశర్వాదిజైత్రమ్ |
స్థితమిహ పరమాత్మన్ నిష్కలార్వాగభిన్నం
కిమపి తదవభాతం తద్ధి రూపం తవైవ || ౯౦-౧ ||
మూర్తిత్రయేశ్వరసదాశివపఞ్చకం యత్
ప్రాహుః పరాత్మవపురేవ సదాశివోఽస్మిన్ |
తత్రేశ్వరస్తు స వికుణ్ఠపదస్త్వమేవ
త్రిత్వం పునర్భజసి సత్యపదే త్రిభాగే || ౯౦-౨ ||
తత్రాపి సాత్త్వికతనుం తవ విష్ణుమాహు-
ర్ధాతా తు సత్త్వవిరలో రజసైవ పూర్ణః |
సత్వోత్కటత్వమపి చాస్తి తమోవికార-
చేష్టాదికం చ తవ శఙ్కరనామ్ని మూర్తౌ || ౯౦-౩ ||
తం చ త్రిమూర్త్యతిగతం పురపూరుషం త్వాం
శర్వాత్మనాపి ఖలు సర్వమయత్వహేతోః |
శంసన్త్యుపాసనవిధౌ తదపి స్వతస్తు
త్వద్రూపమిత్యతిదృఢం బహు నః ప్రమాణమ్ || ౯౦-౪ ||
శ్రీశఙ్కరోఽపి భగవాన్సకలేషు తావ-
త్త్వామేవ మానయతి యో న హి పక్షపాతీ |
త్వన్నిష్ఠమేవ స హి నామసహస్రకాది
వ్యాఖ్యద్భవత్స్తుతిపరశ్చ గతిం గతోఽన్తే || ౯౦-౫ ||
మూర్తిత్రయాతిగమువాచ చ మన్త్రశాస్త్ర-
స్యాదౌ కలాయసుషమం సకలేశ్వరం త్వామ్ |
ధ్యానం చ నిష్కలమసౌ ప్రణవే ఖలూక్త్వా
త్వామేవ తత్ర సకలం నిజగాద నాన్యమ్ || ౯౦-౬ ||
సమస్తసారే చ పురాణసఙ్గ్రహే
విసంశయం త్వన్మహిమైవ వర్ణ్యతే |
త్రిమూర్తియుక్సత్యపదత్రిభాగతః
పరం పదం తే కథితం న శూలినః || ౯౦-౭ ||
యద్బ్రాహ్మకల్పమిహ భాగవతద్వితీయ-
స్కన్ధోదితం వపురనావృతమీశ ధాత్రే |
తస్యైవ నామ హరిశర్వముఖం జగాద
శ్రీమాధవః శివపరోఽపి పురాణసారే || ౯౦-౮ ||
యే స్వప్రకృత్యనుగుణా గిరిశం భజన్తే
తేషాం ఫలం హి దృఢయైవ తదీయభక్త్యా |
వ్యాసో హి తేన కృతవానధికారిహేతోః
స్కాన్దాదికేషు తవ హానివచోఽర్థవాదైః || ౯౦-౯ ||
భూతార్థకీర్తిరనువాదవిరుద్ధవాదౌ
త్రేధార్థవాదగతయః ఖలు రోచనార్థాః |
స్కాన్దాదికేషు బహవోఽత్ర విరుద్ధవాదా-
స్త్వత్తామసత్వపరిభూత్యుపశిక్షణాద్యాః || ౯౦-౧౦ ||
యత్కిఞ్చిదప్యవిదుషాపి విభో మయోక్తం
తన్మన్త్రశాస్త్రవచనాద్యభిదృష్టమేవ |
వ్యాసోక్తిసారమయభాగవతోపగీత
క్లేశాన్విధూయ కురు భక్తిభరం పరాత్మన్ || ౯౦-౧౧ ||
ఇతి నవతితమదశకం సమాప్తమ్ |