*సూర్యగ్రహ జననం - 8*
సూర్యుడు సంపత్ని స్వీకరించడానికి అంగీకరించాడు. విశ్వకర్మ దంపతులు కశ్యప ప్రజాపతి అదితి దంపతులను కలుసుకున్నారు.
త్రిమూర్తులూ , ఇతర దేవతలూ , మానస పుత్రులూ విశ్వకర్మ మందిరానికి విచ్చేశారు. అందరి సమక్షంలో సంజ్ఞాసూర్యుల వివాహం వైభవంగా జరిగింది. నూతన దంపతులు సుఖసంతోషాలతో జీవించాలనీ , సంతానవంతులు కావాలనీ త్రిమూర్తులు దీవించారు.
అంతరిక్షంలో జ్యోతిర్మండలంలో ఉన్న సూర్య మండలంలో సూర్యుడి కోసం స్వర్ణ మందిరం నిర్మించమని శ్రీమహావిష్ణువు విశ్వకర్మకు సూచించాడు.
అద్భుతమైన స్వర్ణ మందిరాన్ని అల్లుడికి కానుకగా వెంటనే నిర్మించి ఇస్తానన్నాడు. విశ్వకర్మ. సంజ్ఞ , సూర్యుల కళ్యాణానికి సంధానకర్తగా వ్యవహరించిన నారదుణ్ణి త్రిమూర్తులు మెచ్చుకున్నారు.
అత్తవారింట కొన్ని రోజులు గడిపాడు సూర్యుడు.
సూర్యుడు సంజ్ఞను తీసుకొని తల్లిదండ్రుల వద్దకు వెళ్ళాడు. కశ్యపపత్నులందరూ సంజ్ఞను చూసి మురిసిపోయారు. అచిరకాలంలో సూర్యుడు తమను వదిలి , ధర్మపత్నితో ప్రత్యేకంగా జీవించబోతాడన్న ఆలోచన అదితికి విచారాన్ని కలిగించింది.
సూర్యుడి జననంలోని ఉద్దేశాన్నీ , భవిష్యత్తులో అతడిని వరించబోయే గ్రహరాజ పదవి లక్ష్యాన్నీ , సూర్యుడి ద్వారా జరగాల్సిన లోకోపకారాన్నీ వివరించి చెప్తూ , కశ్యపుడు. అదితిని ఓదార్చాడు. *"లోక బాంధవుడుగా విరాజిల్లే పుత్రుడు కావాలని కోరినప్పుడే నువ్వు తల్లిగా నీ స్వార్థాన్ని త్యాగం చేశావు ! మన సూర్యుడు ఎక్కడున్నా ఇక్కడున్నట్లే , అదితీ !"* అన్నాడు కశ్యప ప్రజాపతి.
సూర్యమండలంలో మందిర నిర్మాణం పూర్తయ్యాక , విశ్వకర్మ కశ్యపాశ్రమానికి వచ్చాడు. నూతన మందిర ప్రవేశం చేయమని అల్లునికి విన్నవించాడు.
సూర్యుడు తల్లి దగ్గరా , తండ్రి దగ్గరా , పిన తల్లుల దగ్గరా సెలవు తీసుకున్నాడు. సంకల్పించిన క్షణంలో సన్నిధిలో ఉంటాననీ , విచారించవద్దనీ అమ్మను అనునయించాడు.
శ్రీమహావిష్ణువు ఆదేశాన్ని పాటించడం అందరి కర్తవ్యం అన్నాడు.. విశ్వకర్మ కూతురినీ , అల్లుడినీ తాను స్వయంగా నిర్మించిన ప్రత్యేక భవనంలో వదిలిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.
సంజ్ఞ , సూర్యుల దాంపత్య జీవనం ప్రారంభమైంది. ఒకరికి , ఒకరుగా , ఇద్దరూ ఒకరుగా ఆకాశమందిరంలో , ఉద్యానవనంలో ఆనందయాత్ర సాగిస్తున్నారు. సూర్యపులు.
సంజ్ఞ ఎటు తిరిగితే సూర్యుడి కళ్ళు అటు తిరుగుతున్నాయి. తీగలాంటి శరీరం. మెరిసే శరీర వర్ణం. ప్రణయ కాంతుల్ని వెదజల్లే పెద్ద పెద్ద కళ్ళు. నడకని నాట్యంగా మార్చివేసే అందాల అందెల పాదాలు. ముఖవర్ణాన్నీ , సౌందర్యాన్నీ హెచ్చవేత వేసే జుత్తు. అడుగు అడుగుకూ అందంగా నర్తించే అందాల వాలుజడ. అన్నిటినీ మించి చిరుగాలికి కదిలే చిగురుటాకుల్లా ప్రణయోద్రేకంతో స్పందించే ఎర్రటి పెదవులు.
సంజ్ఞ అందం సూర్యుణ్ణి ఆమె కనుసన్నల్లో మెలిగేలా చేసింది...
సంజ్ఞ ప్రణయతికలా సమ్మోహనకరంగా నడుస్తూ , సూర్యుడిని సమీపించింది. ఆయన పాదాల ముందు కూర్చుని , అద్దంలాంటి ముఖాన్ని పైకెత్తి తదేకంగా చూసింది. సంజ్ఞ చూపులు సూర్యుడి కళ్ళల్లోకి దూసుకెళ్తున్నాయి.
*"స్వామీ... మిమ్మల్ని ఏదో కోరాలనిపిస్తోంది ! ఇస్తారా ?"* అంది మెల్లగా.
*"నువ్వు కోరకుండానే అన్నీ నీకు ఇవ్వాలనుకున్నాను. కోరితే ఎందుకివ్వను ?"* సూర్యుడు చిరునవ్వు నవ్వాడు.
*"నాకు... నాకు... సంతానం కావాలి... ముగ్గురు !"* సంజ్ఞ కంఠంలో నునుసిగ్గు తారట్లాడుతోంది.
*"ముగ్గురా ?”* సూర్యుడి కంఠంలో ఆశ్చర్యం..
*"ఔను... ఇద్దరు కుమారులూ , ఒక కుమార్తే !"* సంజ్ఞ ఆశగా అంది.
*“అనుగ్రహిస్తారా ?”*
*"గ్రహించానుగా !"* సూర్యుడు నవ్వుతూ అన్నాడు , పాదాల వద్ద నుండి ఆమెను పైకి లేవదీస్తూ.