ద్వాదశదశకమ్ (౧౨) వరాహావతారమ్
స్వాయంభువో మనురథో జనసర్గశీలో
దృష్ట్వా మహీమసమయే సలిలే నిమగ్నామ్ |
స్రష్టారమాప శరణం భవదఙ్ఘ్రిసేవా-
తుష్టాశయం మునిజనైః సహ సత్యలోకే || ౧౨-౧ ||
కష్టం ప్రజాః సృజతి మయ్యవనిర్నిమగ్నా
స్థానం సరోజభవ కల్పయ తత్ప్రజానామ్ |
ఇత్యేవమేష కథితో మనునా స్వయంభూః
రంభోరుహాక్ష తవ పాదయుగం వ్యచిన్తీత్ || ౧౨-౨ ||
హా హా విభో జలమహం న్యపిబం పురస్తా-
దద్యాపి మజ్జతి మహీ కిమహం కరోమి |
ఇత్థం త్వదఙ్ఘ్రియుగలం శరణం యతోఽస్య
నాసాపుటాత్సమభవః శిశుకోలరూపీ || ౧౨-౩ ||
[** గతోఽస్య **]
అఙ్గుష్ఠమాత్రవపురుత్పతితః పురస్తాత్
భూయోఽథ కుంభిసదృశః సమజృంభథాస్త్వమ్ |
అభ్రే తథావిధముదీక్ష్య భవన్తముచ్చై-
ర్విస్మేరతాం విధిరగాత్సహ సూనుభిః స్వైః || ౧౨-౪ ||
కోఽసావచిన్త్యమహిమా కిటిరుత్థితో మే
నాసాపుటాత్కిము భవేదజితస్య మాయా |
ఇత్థం విచిన్తయతి ధాతరి శైలమాత్రః
సద్యో భవన్కిల జగర్జిథ ఘోరఘోరమ్ || ౧౨-౫ ||
తం తే నినాదముపకర్ణ్య జనస్తపఃస్థాః
సత్యస్థితాశ్చ మునయో నునువుర్భవన్తమ్ |
తత్స్తోత్రహర్షులమనాః పరిణద్య భూయ-
స్తోయాశయం విపులమూర్తిరవాతరస్త్వమ్ || ౧౨-౬ ||
ఊర్ధ్వప్రసారిపరిధూమ్రవిధూతరోమా
ప్రోత్క్షిప్తవాలధిరవాఙ్ముఖఘోరఘోణః |
తూర్ణప్రదీర్ణజలదః పరిఘూర్ణదక్ష్ణా
స్తోతౄన్మునీన్ శిశిరయన్నవతేరిథ త్వమ్ || ౧౨-౭ ||
అన్తర్జలం తదను సఙ్కులనక్రచక్రం
భ్రామ్యత్తిమిఙ్గిలకులం కలుషోర్మిమాలమ్ |
ఆవిశ్య భీషణరవేణ రసాతలస్థా-
నాకమ్పయన్వసుమతీమగవేషయస్త్వమ్ || ౧౨-౮ ||
దృష్ట్వాఽథ దైత్యహతకేన రసాతలాన్తే
సంవేశితాం ఝటితి కూటకిటిర్విభో త్వమ్ |
ఆపాతుకానవిగణయ్య సురారిఖేటాన్
దంష్ట్రాఙ్కురేణ వసుధామదధాః సలీలమ్ || ౧౨-౯ ||
అభ్యుద్ధరన్నథ ధరాం దశనాగ్రలగ్న
ముస్తాఙ్కురాఙ్కిత ఇవాధికపీవరాత్మా |
ఉద్ధూతఘోరసలిలాజ్జలధేరుదఞ్చన్
క్రీడావరాహవపురీశ్వర పాహి రోగాత్ || ౧౨-౧౦ ||
ఇతి ద్వాదశదశకం సమాప్తమ్ |