ద్విపఞ్చాశత్తమదశకమ్ (౫౨) – వత్సస్తేయం తథా బ్రహ్మగర్వశమనమ్ |
అన్యావతారనికరేష్వనిరీక్షితం తే
భూమాతిరేకమభివీక్ష్య తదాఘమోక్షే |
బ్రహ్మా పరీక్షితుమనాః స పరోక్షభావం
నిన్యేఽథ వత్సకగణాన్ప్రవితత్య మాయామ్ || ౫౨-౧ ||
వత్సానవీక్ష్య వివశే పశుపోత్కరే తా-
నానేతుకామ ఇవ ధాతృమతానువర్తీ |
త్వం సామిభుక్తకబలో గతవాంస్తదానీం
భుక్తాంస్తిరోధిత సరోజభవః కుమారాన్ || ౫౨-౨ ||
వత్సాయితస్తదను గోపగణాయితస్త్వం
శిక్యాదిభాణ్డమురలీగవలాదిరూపః |
ప్రాగ్వద్విహృత్య విపినేషు చిరాయ సాయం
త్వం మాయయాథ బహుధా వ్రజమాయయాథ || ౫౨-౩ ||
త్వామేవ శిక్యగవలాదిమయం దధానో
భూయస్త్వమేవ పశువత్సకబాలరూపః |
గోరూపిణీభిరపి గోపవధూమయీభి-
రాసాదితోఽసి జననీభిరతిప్రహర్షాత్ || ౫౨-౪ ||
జీవం హి కఞ్చిదభిమానవశాత్స్వకీయం
మత్వా తనూజ ఇతి రాగభరం వహన్త్యః |
ఆత్మానమేవ తు భవన్తమవాప్య సూనుం
ప్రీతిం యయుర్న కియతీం వనితాశ్చ గావః || ౫౨-౫ ||
ఏవం ప్రతిక్షణవిజృంభితహర్షభార-
నిశ్శేషగోపగణలాలితభూరిమూర్తిమ్ |
త్వామగ్రజోఽపి బుబుధే కిల వత్సరాన్తే
బ్రహ్మాత్మనోరపి మహాన్యువయోర్విశేషః || ౫౨-౬ ||
వర్షావధౌ నవపురాతనవత్సపాలాన్
దృష్ట్వా వివేకమసృణే ద్రుహిణే విమూఢే |
ప్రాదీదృశః ప్రతినవాన్మకుటాఙ్గదాది
భూషాంశ్చతుర్భుజయుజః సజలాంబుదాభాన్ || ౫౨-౭ ||
ప్రత్యేకమేవ కమలాపరిలాలితాఙ్గాన్
భోగీన్ద్రభోగశయనాన్నయనాభిరామాన్ |
లీలానిమీలితదృశః సనకాదియోగి-
వ్యాసేవితాన్కమలభూర్భవతో దదర్శ || ౫౨-౮ ||
నారాయణాకృతిమసఙ్ఖ్యతమాం నిరీక్ష్య
సర్వత్ర సేవకమపి స్వమవేక్ష్య ధాతా |
మాయానిమగ్నహృదయో విముమోహ యావ-
దేకో బభూవిథ తదా కబలార్ధపాణిః || ౫౨-౯ ||
నశ్యన్మదే తదను విశ్వపతిం ముహుస్త్వాం
నత్వా చ నూతవతి ధాతరి ధామ యాతే |
పోతైః సమం ప్రముదితైః ప్రవిశన్నికేతం
వాతాలయాధిప విభో పరిపాహి రోగాత్ || ౫౨-౧౦ ||
ఇతి ద్విపఞ్చాశత్తమదశకం సమాప్తం