*గురుగ్రహ చరిత్ర - 2*
*"పాపిష్టిదానా ! ఎంతకు తెగించావు నువ్వు ? నన్ను ఘోరపాపం చేయమంటున్నావా ? ఎంత ధైర్యం నీకు ?”*
పుంజికస్థల చిన్నగా నవ్వింది. *"మీరు అమాయకులు స్వామీ ! మీ భార్య తారాదేవి. ఆశపడి అందుకున్న సుఖం మీరు అందుకుంటే పాపమెలా అవుతుంది స్వామీ ! అన్ని సుఖాలూ అక్కడే వదిలిపెట్టి , ఇక్కడ మీ సేవకే అంకితమైపోయి , పందిరిలేని తీగలా ఎండిపోతూ ఉండిపోయాను. నా పరిచర్యలతో బాటు నా శరీరాన్నీ మీకు అర్పిస్తాను. స్వీకరించండి ! చేరదీసి ప్రియురాలిగా ఆదరించండి ! ఈ అప్సరస కోరిక తీర్చండి !"*
బృహస్పతి ఆశ్చర్యంతో , ఆగ్రహంతో ఆమె ముఖంలోకి చూశాడు. పుంజికస్థల కళ్ళల్లో కామం ఎర్రగా మండుతూ కనిపిస్తోంది. ఉబ్బినట్టున్న ఎర్రటి పెదవులు కోరికతో అదురుతున్నాయి. తడిగా మెరుస్తూ , బృహస్పతి చూపులు అసహ్యంగా , అప్రయత్నంగా కిందకి జారాయి. ఇంకా పైట వేసుకోని పుంజికస్థల శరీరం మీద ఆవేశం కెరటంలా పొంగుతూనే ఉంది. ఆయన చూపుల్ని అపార్ధం చేసుకున్న పుంజికస్థల ఉద్రేకంగా బృహస్పతి వైపు రాబోయింది.
*"ఆగు !"* బృహస్పతి కేక కాదు , గుహలో సింహనాదం !
పుంజికస్థల ఉలిక్కిపడి ఆగి , ఆందోళనగా చూసింది.
*"పాపాత్మురాలా ! నీది అసహజ కామం ! అక్రమ ఉద్రేకం ! నీతి బాహ్యమైన కోరిక ! ఆరని దాహంతో సరితూగే వానరకామం నీది ! ఆ కామానికి సరిపోయేలా వానర స్త్రీవి అయిపో !"* బృహస్పతి శాపం ఆశ్రమంలో ప్రతిధ్వనించింది.
అది పుంజికస్థల చెవుల్లో , గుండెలో ఉండిపోయింది. ఆమె సర్వస్వంలో ప్రతిధ్వనిస్తూ
*"వానర స్త్రీ అయిపో !"* పుంజికస్థల శరీరం ఒక్కసారిగా జలదరించింది. ఇందాకా కామోద్రేక స్వేదంతో తడిసిన ఆమె తనువు ఇప్పుడు భయ స్వేదంతో తడిసి , చల్లబడిపోయింది. అప్సరస అయిన తను వానరం కావడమా !?
పుంజికస్థల శరీరం వణకసాగింది. అప్రయత్నంగా ఆమె పైటను తీసి తన శరీరాన్ని కప్పుకుంది. ఉన్నట్టుండి ఏడుస్తూ , బృహస్పతి పాదాల ముందు కుప్పకూలి పోయింది. ఆమె చేతులు వణుకుతూ ఆయన పాదాల్ని స్పృశిస్తున్నాయి.
*"స్వామీ... స్వామీ... నేను వానరకాంత అయిపోవాలా ? అయ్యో... నా అపరాధాన్ని మన్నించండి. గంధర్వుల శృంగారలీల నాలో కామరోగానికి కారణమైంది స్వామీ ! నన్ను క్షమించి శాపం ఉపసంహరించండి. మీ సేవకురాలిని కాపాడండి"* పుంజికస్థల దీనంగా ప్రార్థించింది.
అంతలో ఆవేశం ! అంతలో ఆవేదన ! పుంజికస్థల స్థితి బృహస్పతిలో జాలి పుట్టించింది.
*"పుంజికస్థలా ! లే !"* బృహస్పతి ముక్తసరిగా అన్నాడు. పుంజికస్థల లేచి , కన్నీళ్ళతో చూసింది. *"నా శాపాన్ని నువ్వు అనుభవించి తీరాలి. దానికి తిరుగులేదు..."*
*"స్వామీ..."*
*"అయితే నా శాపం , యథార్ధ దృష్టిలో శాపం కాదు - వరం..."*
*"స్వామీ..."*
*"ఔను ! నా శాపం నీకు వరం , పుంజికా ! వానరకాంత జన్మలో నీకు మహావీరుడైన వానరశ్రేష్ఠుడు భర్త అవుతాడు. అతనితో నువ్వు ఇప్పుడు వాంఛించిన మహదానందాన్ని అనుభవిస్తావు. నీకు జితేంద్రియుడూ , మహావీరుడూ , చిరంజీవీ అయిన కుమారుడు జన్మిస్తాడు ! శ్రీమహావిష్ణువు త్రేతాయుగంలో ధరించే అవతార రూపాన్ని సేవించుకొని , లోకాల చేత ఆరాధించబడతాడు. నీ నామధేయాన్ని శాశ్వతం చేస్తాడు."* బృహస్పతి చెయ్యెత్తి అన్నాడు.
పుంజికస్థల కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంటూ చూసింది. ఆమె ముఖం మీద చిరునవ్వు మెరిసింది. *"ధన్యోస్మి, స్వామీ !"*
నువ్వు నిజంగానే ధన్యురాలివి , పుంజికా ! వెళ్ళిరా !”
పుంజికస్థల బృహస్పతి పాదాలకు నమస్కరించి , పైకి లేచి , ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది. *"స్వామీ... నేను ఎక్కడికి వెళ్ళాలి ?".*
*"ఎక్కడికైనా సరే ! స్వేచ్ఛగా , యధేచ్చగా వెళ్ళు ! నీ అంతరంగం నీకు దారి చూపుతుంది. ఆత్మ మార్గదర్శకత్వాన్ని అంగీకరించి , ప్రస్థానం సాగించు , శుభం భూయాత్ !"*
పుంజికస్థల మెల్లగా ద్వారం వైపు తిరిగింది. అడుగులో అడుగు వేస్తూ , ఆశ్రమం నుండి వెలుపలికి వెళ్ళింది.
బృహస్పతి ఆమెను చిరునవ్వుతో చూస్తున్నారు.
*************************
నదీతీరం నుండి ఆశ్రమానికి తిరిగి వచ్చిన తార పూజాదికాలు నిర్వర్తించకుండా ఉన్న భర్తనూ , చెల్లాచెదరుగా పడిఉన్న పువ్వుల్నీ ఆశ్చర్యంగా చూసింది. పువ్వుల్ని ఎవరు పారబోశారని ఆయనను అడిగింది.
*"అవి భక్తి కుసుమాలు కావు , రక్తి కుసుమాలు అంటూ నీ పరిచారిక పుంజిక నా మీద వర్షించింది."* అంటూ బృహస్పతి నవ్వుతూ జరిగిందంతా వివరించాడు.
*"అయ్యో పాపం , పుంజికస్థల ! శాపం పెట్టకుండా ఉంటే బాగుండేదేమో , స్వామీ..."* తార జాలిగా అంది.
*"శపించడం , ఆగ్రహించడం - ఇలాంటివి ఆలోచించి చేసే ప్రతిక్రియలుకావు. అయితే నేను ఆలోచించే , ముందు చూపుతో పుంజికస్థలను శపించాను."* బృహస్పతి నవ్వుతూ అన్నాడు.
*"ముందు చూపా ?"* తార ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది.
*"ముందు చూపే ! గంధర్వ మిథునాన్ని శృంగారకేళిలో చూసి , వొళ్ళు తెలియని విపరీత కామంతో పుంజికస్థల నా మీద విరుచుకు పడింది. ఆమె ఎప్పుడూ నన్ను కామంతో చూడలేదు. మనసులోంచీ , తనువులోంచీ క్రమంగా ఉద్భవించేది సహజ కామం. అది ప్రణయ పరాకాష్ఠ ! ఇతరులు కామవికార ప్రవర్తన చూసినప్పుడు , పుట్టేది అసహజ కామం ! అది ప్రణయ కామం కాదు , ప్రేమా కాదు. పుంజికస్థల వాంఛించింది. విపరీత , అసహజ కామానుభవం ! అదుపాజ్ఞలలో ఉండని అతి కామం అది. అది వానరజాతికి సహజం ! అందుకే ఆమె వానర స్త్రీగా జన్మించేలా శపించాను. ఆ రూపంలో ఆమె విపరీతమైన నిరంతరమైన శారీరక సుఖాన్ని అనుభవిస్తుంది !"* బృహస్పతి ఓపికగా వివరించాడు.
*"ఇన్ని ధర్మ సూక్ష్మాలు తెలుసు గనుకనే మిమ్మల్ని ఆ దేవతలు గురువుగా స్వీకరించారు ,”* తార చిరునవ్వు నవ్వింది.
*************************
రాత్రి వాతావరణం ప్రశాంతంగా ఉంది. చల్లటి గాలి వీస్తోంది. శయనాగారంలో తార భర్త కోసం ఎదురు చూస్తోంది. ఇంద్రసభకు వెళ్ళిన భర్త ఇంకా రాలేదు. ఆలస్యమైనా వస్తారు. మాతలి రథం మీద తీసుకువస్తాడు. ఆలోచిస్తూ , ప్రమిదలో వెలుగుతున్న జ్యోతిని కొద్దిగా ఎగసనదోసింది తార. శయనాగారంలో కాంతి రెండింతలైంది.
*"తారా !"*
భర్త పిలుపు విని తార ద్వారం వైపు చూసింది. ఆయనతో పాటు ఏదో సరికొత్త సువాసన శయనాగారంలో ప్రవేశించి , వ్యాపిస్తోంది.
బృహస్పతి దీపం దగ్గరగా నిలుచున్న తారనే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. గాలికి అటుఇటూ చలిస్తున్న దీపకళిక తార శరీరాన్ని కొత్తగా చూపిస్తోంది. ఆమె శరీరం మీద అక్కడక్కడా ఆమె శరీరావయవాల నీడే పడుతోంది , అందంగా ! వెలుగు , నీడా రెండూ స్వాభావికంగా ఆమెను అలంకరిస్తూ , ఆకర్షణను ఇనుమడింపజేస్తున్నాయి. వెలుగు నీడల వింత కలయికలో తార కళ్ళని లాగి పట్టి , శరీరాన్ని కూడా లాగుతున్నట్టుంది !
అందానికి పట్టిన అద్దంలాంటి ముఖం ! అందమైన నుదురు మీద వంకీలు తిరిగి , కళ్ళను రక్షిస్తున్నట్టున్న కనుబొమలు ! వాటి కింద - సమీపంలో ఉన్న జ్యోతిని పరిహాసం చేస్తున్నట్టు - ప్రశాంత కాంతిగోళాల్లాంటి కమనీయ నేత్రాలు. ధ్వనిలేని భాషలో కోరికను వ్యక్తం చేస్తున్నట్టు స్పందిస్తున్న అధరం ! అది , మధురం తనకు తెలుసు.
బృహస్పతి తార సౌందర్యాన్ని నేత్రచషకాలతో త్రాగుతూ ఆమె దగ్గరగా అడుగులు వేశాడు. ఆయన వద్ద నుండి వెలువడుతున్న ఏదో సౌరభం - ఆయన కన్నా ముందుగా పరుగెడుతోంది.