దేవర్షయ ఊచుః |
విదేహరూపం భవబంధహారం
సదా స్వనిష్ఠం స్వసుఖప్రదం తమ్ |
అమేయసాంఖ్యేన చ లభ్యమీశం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧ ||
మునీంద్రవంద్యం విధిబోధహీనం
సుబుద్ధిదం బుద్ధిధరం ప్రశాంతమ్ |
వికాలహీనం సకలాంతగం వై
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౨ ||
అమేయరూపం హృది సంస్థితం తం
బ్రహ్మాహమేకం భ్రమనాశకారమ్ |
అనాదిమధ్యాంతమపారరూపం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౩ ||
జగత్ప్రమాణం జగదీశమేవ-
-మగమ్యమాద్యం జగదాదిహీనమ్ |
అనాత్మనాం మోహప్రదం పురాణం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౪ ||
న భూర్న రూపం న జలం ప్రకాశం
న తేజసిస్థం న సమీరణస్థమ్ |
న ఖే గతం పంచవిభూతిహీనం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౫ ||
న విశ్వగం తైజసగం న ప్రాజ్ఞం
సమష్టివ్యష్టిస్థమనంతగం న |
గుణైర్విహీనం పరమార్థభూతం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౬ ||
గుణేశగం నైవ చ బిందుసంస్థం
న దేహినం బోధమయం న ఢుంఢిమ్ |
సంయోగహీనాః ప్రవదంతి తత్స్థం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౭ ||
అనాగతం నైవ గతం గణేశం
కథం తదాకారమయం వదామః |
తథాపి సర్వం ప్రభుదేహసంస్థం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౮ ||
యది త్వయా నాథ కృతం న కించి-
-త్తదా కథం సర్వమిదం విభాతి |
అతో మహాత్మానమచింత్యమేవ
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౯ ||
సుసిద్ధిదం భక్తజనస్య దేవం
స కామికానామిహ సౌఖ్యదం తమ్ |
అకామికానాం భవబంధహారం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౦ ||
సురేంద్రసేవ్యం హ్యసురైః సుసేవ్యం
సమానభావేన విరాజయంతమ్ |
అనంతవాహం ముషకధ్వజం తం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౧ ||
సదా సుఖానందమయే జలే చ
సముద్రజే చేక్షురసే నివాసమ్ |
ద్వంద్వస్య పానేన చ నాశరూపే
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౨ ||
చతుఃపదార్థా వివిధప్రకాశా-
-స్త ఏవ హస్తాః స చతుర్భుజం తమ్ |
అనాథనాథం చ మహోదరం వై
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౩ ||
మహాఖుమారూఢమకాలకాలం
విదేహయోగేన చ లభ్యమానమ్ |
అమాయినం మాయికమోహదం తం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౪ ||
రవిస్వరూపం రవిభాసహీనం
హరిస్వరూపం హరిబోధహీనమ్ |
శివస్వరూపం శివభాసనాశం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౫ ||
మహేశ్వరీస్థం చ సుశక్తిహీనం
ప్రభుం పరేశం పరవంద్యమేవమ్ |
అచాలకం చాలకబీజభూతం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౬ ||
శివాదిదేవైశ్చ ఖగైః సువంద్యం
నరైర్లతావృక్షపశుప్రభూభిః |
చరాచరైర్లోకవిహీనమేవం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౭ ||
మనోవచోహీనతయా సుసంస్థం
నివృత్తిమాత్రం హ్యజమవ్యయం తమ్ |
తథాపి దేవం పుర ఆస్థితం తం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౮ ||
వయం సుధన్యా గణపస్తవేన
తథైవ నత్యార్చనతస్తవైవ |
గణేశరూపాశ్చ కృతాస్త్వయా తం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౧౯ ||
గజాఖ్యబీజం ప్రవదంతి వేదా-
-స్తదేవ చిహ్నేన చ యోగినస్త్వామ్ |
గచ్ఛంతి తేనైవ గజాననస్త్వం
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౨౦ ||
పురాణవేదాః శివవిష్ణుకాద్యా-
-ఽమరాః శుకాద్యా గణపస్తవే వై |
వికుంఠితాః కిం చ వయం స్తవామ
గజాననం భక్తియుతా భజామః || ౨౧ ||
ముద్గల ఉవాచ |
ఏవం స్తుత్వా గణేశానం నేముః సర్వే పునః పునః |
తానుత్థాప్య వచో రమ్యం గజానన ఉవాచ హ || ౨౨ ||
గజానన ఉవాచ |
వరం బ్రూత మహాభాగా దేవాః సర్షిగణాః పరమ్ |
స్తోత్రేణ ప్రీతిసంయుక్తః పరం దాస్యామి వాంఛితమ్ || ౨౩ ||
గజాననవచః శ్రుత్వా హర్షయుక్తాః సురర్షయః |
జగుస్తం భక్తిభావేన సాశ్రునేత్రాః ప్రజాపతే || ౨౪ ||
దేవర్షయ ఊచుః |
గజానన యది స్వామిన్ ప్రసన్నో వరదోఽసి భోః |
తదా భక్తిం దృఢాం దేహి లోభహీనాం త్వదీయకామ్ || ౨౫ ||
లోభాసురస్య దేవేశ కృతా శాంతిః సుఖప్రదా |
తదా జగదిదం సర్వం వరయుక్తం కృతం త్వయా || ౨౬ ||
అధునా దేవదేవేశ కర్మయుక్తా ద్విజాదయః |
భవిష్యంతి ధరాయాం వై వయం స్వస్థానగాస్తథా || ౨౭ ||
స్వస్వధర్మరతాః సర్వే గజానన కృతాస్త్వయా |
అతఃపరం వరం యాచామహే ఢుంఢే కమప్యహో || ౨౮ ||
యదా తే స్మరణం నాథ కరిష్యామో వయం ప్రభో |
తదా సంకటహీనాన్ వై కురు త్వం నో గజానన || ౨౯ ||
ఏవముక్త్వా ప్రణేముస్తం గజాననమనామయమ్ |
స తానువాచ ప్రీతాత్మా భక్త్యధీనస్వభావతః || ౩౦ ||
గజానన ఉవాచ |
యద్యచ్చ ప్రార్థితం దేవా మునయః సర్వమంజసా |
భవిష్యతి న సందేహో మత్స్మృత్యా సర్వదా హి వః || ౩౧ ||
భవత్కృతమదీయం వై స్తోత్రం సర్వత్ర సిద్ధిదమ్ |
భవిష్యతి విశేషేణ మమ భక్తిప్రదాయకమ్ || ౩౨ ||
పుత్రపౌత్రప్రదం పూర్ణం ధనధాన్యవివర్ధనమ్ |
సర్వసంపత్కరం దేవాః పఠనాచ్ఛ్రవణాన్నృణామ్ || ౩౩ ||
మారణోచ్చాటనాదీని నశ్యంతి స్తోత్రపాఠతః |
పరకృత్యం చ విప్రేంద్రా అశుభం నైవ బాధతే || ౩౪ ||
సంగ్రామే జయదం చైవ యాత్రాకాలే ఫలప్రదమ్ |
శత్రూచ్చాటనకాద్యేషు ప్రశస్తం తద్భవిష్యతి || ౩౫ ||
కారాగృహగతస్యైవ బంధనాశకరం భవేత్ |
అసాధ్యం సాధయేత్ సర్వమనేనైవ సురర్షయః || ౩౬ ||
ఏకవింశతివారం చైకవింశతి దినావధిమ్ |
ప్రయోగం యః కరోత్యేవ స భవేత్ సర్వసిద్ధిభాక్ || ౩౭ ||
ధర్మార్థకామమోక్షాణాం బ్రహ్మభూతస్య దాయకమ్ |
భవిష్యతి న సందేహః స్తోత్రం మద్భక్తివర్ధనమ్ |
ఏవముక్త్వా గణాధీశస్తత్రైవాంతరధీయత || ౩౮ ||
ఇతి శ్రీమన్ముద్గలపురాణే గజాననచరితే త్రిచత్వారింశోఽధ్యాయే దేవమునికృత గజాననస్తోత్రం సంపూర్ణమ్ |
देवर्षय ऊचुः ।
विदेहरूपं भवबन्धहारं
सदा स्वनिष्ठं स्वसुखप्रदं तम् ।
अमेयसाङ्ख्येन च लभ्यमीशं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १ ॥
मुनीन्द्रवन्द्यं विधिबोधहीनं
सुबुद्धिदं बुद्धिधरं प्रशान्तम् ।
विकालहीनं सकलान्तगं वै
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ २ ॥
अमेयरूपं हृदि संस्थितं तं
ब्रह्माहमेकं भ्रमनाशकारम् ।
अनादिमध्यान्तमपाररूपं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ३ ॥
जगत्प्रमाणं जगदीशमेव-
-मगम्यमाद्यं जगदादिहीनम् ।
अनात्मनां मोहप्रदं पुराणं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ४ ॥
न भूर्न रूपं न जलं प्रकाशं
न तेजसिस्थं न समीरणस्थम् ।
न खे गतं पञ्चविभूतिहीनं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ५ ॥
न विश्वगं तैजसगं न प्राज्ञं
समष्टिव्यष्टिस्थमनन्तगं न ।
गुणैर्विहीनं परमार्थभूतं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ६ ॥
गुणेशगं नैव च बिन्दुसंस्थं
न देहिनं बोधमयं न ढुण्ढिम् ।
सम्योगहीनाः प्रवदन्ति तत्स्थं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ७ ॥
अनागतं नैव गतं गणेशं
कथं तदाकारमयं वदामः ।
तथापि सर्वं प्रभुदेहसंस्थं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ८ ॥
यदि त्वया नाथ कृतं न किञ्चि-
-त्तदा कथं सर्वमिदं विभाति ।
अतो महात्मानमचिन्त्यमेव
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ९ ॥
सुसिद्धिदं भक्तजनस्य देवं
स कामिकानामिह सौख्यदं तम् ।
अकामिकानां भवबन्धहारं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १० ॥
सुरेन्द्रसेव्यं ह्यसुरैः सुसेव्यं
समानभावेन विराजयन्तम् ।
अनन्तवाहं मुषकध्वजं तं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ ११ ॥
सदा सुखानन्दमये जले च
समुद्रजे चेक्षुरसे निवासम् ।
द्वन्द्वस्य पानेन च नाशरूपे
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १२ ॥
चतुःपदार्था विविधप्रकाशा-
-स्त एव हस्ताः स चतुर्भुजं तम् ।
अनाथनाथं च महोदरं वै
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १३ ॥
महाखुमारूढमकालकालं
विदेहयोगेन च लभ्यमानम् ।
अमायिनं मायिकमोहदं तं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १४ ॥
रविस्वरूपं रविभासहीनं
हरिस्वरूपं हरिबोधहीनम् ।
शिवस्वरूपं शिवभासनाशं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १५ ॥
महेश्वरीस्थं च सुशक्तिहीनं
प्रभुं परेशं परवन्द्यमेवम् ।
अचालकं चालकबीजभूतं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १६ ॥
शिवादिदेवैश्च खगैः सुवन्द्यं
नरैर्लतावृक्षपशुप्रभूभिः ।
चराचरैर्लोकविहीनमेवं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १७ ॥
मनोवचोहीनतया सुसंस्थं
निवृत्तिमात्रं ह्यजमव्ययं तम् ।
तथापि देवं पुर आस्थितं तं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १८ ॥
वयं सुधन्या गणपस्तवेन
तथैव नत्यार्चनतस्तवैव ।
गणेशरूपाश्च कृतास्त्वया तं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ १९ ॥
गजाख्यबीजं प्रवदन्ति वेदा-
-स्तदेव चिह्नेन च योगिनस्त्वाम् ।
गच्छन्ति तेनैव गजाननस्त्वं
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ २० ॥
पुराणवेदाः शिवविष्णुकाद्या-
-ऽमराः शुकाद्या गणपस्तवे वै ।
विकुण्ठिताः किं च वयं स्तवाम
गजाननं भक्तियुता भजामः ॥ २१ ॥
मुद्गल उवाच ।
एवं स्तुत्वा गणेशानं नेमुः सर्वे पुनः पुनः ।
तानुत्थाप्य वचो रम्यं गजानन उवाच ह ॥ २२ ॥
गजानन उवाच ।
वरं ब्रूत महाभागा देवाः सर्षिगणाः परम् ।
स्तोत्रेण प्रीतिसम्युक्तः परं दास्यामि वाञ्छितम् ॥ २३ ॥
गजाननवचः श्रुत्वा हर्षयुक्ताः सुरर्षयः ।
जगुस्तं भक्तिभावेन साश्रुनेत्राः प्रजापते ॥ २४ ॥
देवर्षय ऊचुः ।
गजानन यदि स्वामिन् प्रसन्नो वरदोऽसि भोः ।
तदा भक्तिं दृढां देहि लोभहीनां त्वदीयकाम् ॥ २५ ॥
लोभासुरस्य देवेश कृता शान्तिः सुखप्रदा ।
तदा जगदिदं सर्वं वरयुक्तं कृतं त्वया ॥ २६ ॥
अधुना देवदेवेश कर्मयुक्ता द्विजादयः ।
भविष्यन्ति धरायां वै वयं स्वस्थानगास्तथा ॥ २७ ॥
स्वस्वधर्मरताः सर्वे गजानन कृतास्त्वया ।
अतःपरं वरं याचामहे ढुण्ढे कमप्यहो ॥ २८ ॥
यदा ते स्मरणं नाथ करिष्यामो वयं प्रभो ।
तदा सङ्कटहीनान् वै कुरु त्वं नो गजानन ॥ २९ ॥
एवमुक्त्वा प्रणेमुस्तं गजाननमनामयम् ।
स तानुवाच प्रीतात्मा भक्त्यधीनस्वभावतः ॥ ३० ॥
गजानन उवाच ।
यद्यच्च प्रार्थितं देवा मुनयः सर्वमञ्जसा ।
भविष्यति न सन्देहो मत्स्मृत्या सर्वदा हि वः ॥ ३१ ॥
भवत्कृतमदीयं वै स्तोत्रं सर्वत्र सिद्धिदम् ।
भविष्यति विशेषेण मम भक्तिप्रदायकम् ॥ ३२ ॥
पुत्रपौत्रप्रदं पूर्णं धनधान्यविवर्धनम् ।
सर्वसम्पत्करं देवाः पठनाच्छ्रवणान्नृणाम् ॥ ३३ ॥
मारणोच्चाटनादीनि नश्यन्ति स्तोत्रपाठतः ।
परकृत्यं च विप्रेन्द्रा अशुभं नैव बाधते ॥ ३४ ॥
सङ्ग्रामे जयदं चैव यात्राकाले फलप्रदम् ।
शत्रूच्चाटनकाद्येषु प्रशस्तं तद्भविष्यति ॥ ३५ ॥
कारागृहगतस्यैव बन्धनाशकरं भवेत् ।
असाध्यं साधयेत् सर्वमनेनैव सुरर्षयः ॥ ३६ ॥
एकविंशतिवारं चैकविंशति दिनावधिम् ।
प्रयोगं यः करोत्येव स भवेत् सर्वसिद्धिभाक् ॥ ३७ ॥
धर्मार्थकाममोक्षाणां ब्रह्मभूतस्य दायकम् ।
भविष्यति न सन्देहः स्तोत्रं मद्भक्तिवर्धनम् ।
एवमुक्त्वा गणाधीशस्तत्रैवान्तरधीयत ॥ ३८ ॥
इति श्रीमन्मुद्गलपुराणे गजाननचरिते त्रिचत्वारिंशोऽध्याये देवमुनिकृत गजाननस्तोत्रं सम्पूर्णम्