వింశదశకమ్ (౨౦) – ఋషభయోగీశ్వరచరితమ్
ప్రియవ్రతస్య ప్రియపుత్రభూతా-
దాగ్నీధ్రరాజాదుదితో హి నాభిః |
త్వాం దృష్ట్వానిష్టదమిష్టిమధ్యే
తవైవ తుష్ట్యై కృతయజ్ఞకర్మా || ౨౦-౧ ||
అభిష్టుతస్తత్ర మునీశ్వరైస్త్వం
రాజ్ఞః స్వతుల్యం సుతమర్థ్యమానః |
స్వయం జనిష్యేఽహమితి బ్రువాణ-
స్తిరోదధా బర్హిషి విశ్వమూర్తే || ౨౦-౨ ||
నాభిప్రియాయామథ మేరుదేవ్యాం
త్వమంశతోఽభూరృషభాభిధానః |
అలోకసామాన్యగుణప్రభావ-
ప్రభావితాశేషజనప్రమోదః || ౨౦-౩ ||
త్వయి త్రిలోకీభృతి రాజ్యభారం
నిధాయ నాభిః సహ మేరుదేవ్యా |
తపోవనం ప్రాప్య భవన్నిషేవీ
గతః కిలానన్దపదం పదం తే || ౨౦-౪ ||
ఇన్ద్రస్త్వదుత్కర్షకృతాదమర్షా-
ద్వవర్ష నాస్మిన్నజనాభవర్షే |
యదా తదా త్వం నిజయోగశక్త్యా
స్వవర్షమేనద్వ్యదధాః సువర్షమ్ || ౨౦-౫ ||
జితేన్ద్రదత్తాం కమనీం జయన్తీ-
మథోద్వహన్నాత్మరతాశయోఽపి |
అజీజనత్తత్ర శతం తనూజా-
నేషాం క్షితీశో భరతోఽగ్రజన్మా || ౨౦-౬ ||
నవాభవన్యోగివరా నవాన్యే
త్వపాలయన్భారతవర్షఖణ్డాన్ |
సైకా త్వశీతిస్తవ శేషపుత్రా-
స్తపోబలాద్భూసురభూయమీయుః || ౨౦-౭ ||
ఉక్త్వా సుతేభ్యోఽథ మునీన్ద్రమధ్యే
విరక్తిభక్త్యన్వితముక్తిమార్గమ్ |
స్వయం గతః పారమహంస్యవృత్తి-
మధా జడోన్మత్తపిశాచచర్యామ్ || ౨౦-౮ ||
పరాత్మభూతోఽపి పరోపదేశం
కుర్వన్భవాన్సర్వనిరస్యమానః |
వికారహీనో విచచార కృత్స్నాం
మహీమహీనాత్మరసాభిలీనః || ౨౦-౯ ||
శయువ్రతం గోమృగకాకచర్యాం
చిరం చరన్నాప్య పరం స్వరూపమ్ |
దవాహృతాఙ్గః కుటకాచలే త్వం
తాపాన్మమాపాకురు వాతనాథ || ౨౦-౧౦ ||
ఇతి వింశదశకం సమాప్తమ్ |