షడ్వింశదశకమ్ (౨౬) – గజేన్ద్రమోక్షమ్
ఇన్ద్రద్యుమ్నః పాణ్డ్యఖణ్డాధిరాజ-
స్త్వద్భక్తాత్మా చన్దనాద్రౌ కదాచిత్ |
త్వత్సేవాయాం మగ్నధీరాలులోకే
నైవాగస్త్యం ప్రాప్తమాతిథ్యకామమ్ || ౨౬-౧ ||
కుంభోద్భూతిః సంభృతక్రోధభారః
స్తబ్ధాత్మా త్వం హస్తిభూయం భజేతి |
శప్త్వాథైనం ప్రత్యగాత్సోఽపి లేభే
హస్తీన్ద్రత్వం త్వత్స్మృతివ్యక్తిధన్యమ్ || ౨౬-౨ ||
దుగ్ధాంభోధేర్మధ్యభాజి త్రికూటే
క్రీడన్ శైలే యూథపోఽయం వశాభిః |
సర్వాన్జన్తూనత్యవర్తిష్ట శక్త్యా
త్వద్భక్తానాం కుత్ర నోత్కర్షలాభః || ౨౬-౩ ||
స్వేన స్థేమ్నా దివ్యదేహత్వశక్త్యా
సోఽయం ఖేదానప్రజానన్ కదాచిత్ |
శైలప్రాన్తే ఘర్మతాన్తః సరస్యాం
యూథైస్సార్ధం త్వత్ప్రణున్నోఽభిరేమే || ౨౬-౪ ||
హూహూస్తావద్దేవలస్యాపి శాపత్-
గ్రాహీభూతస్తజ్జలే వర్తమానః |
జగ్రాహైనం హస్తినం పాదదేశే
శాన్త్యర్థం హి శ్రాన్తిదోఽసి స్వకానామ్ || ౨౬-౫ ||
త్వత్సేవాయా వైభవాద్దుర్నిరోధం
యుద్ధ్యన్తం తం వత్సరాణాం సహస్రమ్ |
ప్రాప్తే కాలే త్వత్పదైకాగ్ర్యసిద్ధ్యై
నక్రాక్రాన్తం హస్తివర్యం వ్యధాస్త్వమ్ || ౨౬-౬ ||
ఆర్తివ్యక్తప్రాక్తనజ్ఞానభక్తిః
శుణ్డోత్క్షిప్తైః పుణ్డరీకైః సమర్చన్ |
పూర్వాభ్యస్తం నిర్విశేషాత్మనిష్ఠం
స్తోత్రం శ్రేష్ఠం సోఽన్వగాదీత్పరాత్మన్ || ౨౬-౭ ||
శ్రుత్వా స్తోత్రం నిర్గుణస్థం సమస్తం
బ్రహ్మేశాద్యైర్నాహమిత్యప్రయాతే |
సర్వాత్మా త్వం భూరికారుణ్యవేగాత్
తార్క్ష్యారూఢః ప్రేక్షితోఽభూః పురస్తాత్ || ౨౬-౮ ||
హస్తీన్ద్రం తం హస్తపద్మేన ధృత్వా
చక్రేణ త్వం నక్రవర్యం వ్యదారీః |
గన్ధర్వేఽస్మిన్ముక్తశాపే స హస్తీ
త్వత్సారూప్యం ప్రాప్య దేదీప్యతే స్మ || ౨౬-౯ ||
ఏతద్వృత్తం త్వాం చ మాం చ ప్రగే యో
గాయేత్సోఽయం భూయసే శ్రేయసే స్యాత్ |
ఇత్యుక్త్వైనం తేన సార్ధం గతస్త్వం
ధిష్ణ్యం విష్ణో పాహి వాతాలయేశ || ౨౬-౧౦ ||
ఇతి షడ్వింశదశకం సమాప్తమ్ |