షట్చత్వారింశదశకమ్ (౪౬) – విశ్వరూపదర్శనమ్
అయి దేవ పురా కిల త్వయి స్వయముత్తానశయే స్తనన్ధయే |
పరిజృంభణతో వ్యపావృతే వదనే విశ్వమచష్ట వల్లవీ || ౪౬-౧ ||
పునరప్యథ బాలకైః సమం త్వయి లీలానిరతే జగత్పతే |
ఫలసఞ్చయవఞ్చనకృధా తవ మృద్భోజనమూచురర్భకాః || ౪౬-౨ ||
అయి తే ప్రలయావధౌ విభో క్షితితోయాదిసమస్తభక్షిణః |
మృదుపాశనతో రుజా భవేదితి భీతా జననీ చుకోప సా || ౪౬-౩ ||
అయి దుర్వినయాత్మక త్వయా కిము మృత్సా బత వత్స భక్షితా |
ఇతి మాతృగిరం చిరం విభో వితథాం త్వం ప్రతిజజ్ఞిషే హసన్ || ౪౬-౪ ||
అయి తే సకలైర్వినిశ్చితే విమతిశ్చేద్వదనం విదార్యతామ్ |
ఇతి మాతృవిభర్త్సితో ముఖం వికసత్పద్మనిభం వ్యదారయః || ౪౬-౫ ||
అపి మృల్లవదర్శనోత్సుకాం జననీం తాం బహు తర్పయన్నివ |
పృథివీం నిఖిలాం న కేవలం భువనాన్యప్యఖిలాన్యదీదృశః || ౪౬-౬ ||
కుహచిద్వనమంబుధిః క్వచిత్ క్వచిదభ్రం కుహచిద్రసాతలమ్ |
మనుజా దనుజాః క్వచిత్సురా దదృశే కిం న తదా త్వదాననే || ౪౬-౭ ||
కలశాంబుధిశాయినం పునః పరవైకుణ్ఠపదాధివాసినమ్ |
స్వపురశ్చ నిజార్భకాత్మకం కతిధా త్వాం న దదర్శ సా ముఖే || ౪౬-౮ ||
వికసద్భువనే ముఖోదరే నను భూయోఽపి తథావిధాననః |
అనయా స్ఫుటమీక్షితో భవాననవస్థాం జగతాం బతాతనోత్ || ౪౬-౯ ||
ధృతతత్త్వధియం తదా క్షణం జననీం తాం ప్రణయేన మోహయన్ |
స్తనమంబ దిశేత్యుపాసజన్ భగవన్నద్భుతబాల పాహి మామ్ || ౪౬-౧౦ ||
ఇతి షట్చత్వారింశదశకం సమాప్తమ్ |