చతుఃషష్టితమదశకమ్ (౬౪) – గోవిన్దపట్టాభిషేకమ్ |
ఆలోక్య శైలోద్ధరణాదిరూపం
ప్రభావముచ్చైస్తవ గోపలోకాః |
విశ్వేశ్వరం త్వామభిమత్య విశ్వే
నన్దం భవజ్జాతకమన్వపృచ్ఛన్ || ౬౪-౧ ||
గర్గోదితో నిర్గదితో నిజాయ
వర్గాయ తాతేన తవ ప్రభావః |
పూర్వాధికస్త్వయ్యనురాగ ఏషా-
మైధిష్ట తావద్బహుమానభారః || ౬౪-౨ ||
తతోఽవమానోదితతత్త్వబోధః
సురాధిరాజః సహ దివ్యగవ్యా |
ఉపేత్య తుష్టావ స నష్టగర్వః
స్పృష్ట్వా పదాబ్జం మణిమౌలినా తే || ౬౪-౩ ||
స్నేహస్నుతైస్త్వాం సురభిః పయోభి-
ర్గోవిన్దనామాఙ్కితమభ్యషిఞ్చత్ |
ఐరావతోపాహృతదివ్యగఙ్గా-
పాథోభిరిన్ద్రోఽపి చ జాతహర్షః || ౬౪-౪ ||
జగత్త్రయేశే త్వయి గోకులేశే
తథాఽభిషిక్తే సతి గోపవాటః |
నాకేఽపి వైకుణ్ఠపదేఽప్యలభ్యాం
శ్రియం ప్రపేదే భవతః ప్రభావాత్ || ౬౪-౫ ||
కదాచిదన్తర్యమునం ప్రభాతే
స్నాయన్ పితా వారుణపూరుషేణ |
నీతస్తమానేతుమగాః పురీం త్వం
తాం వారుణీం కారణమర్త్యరూపః || ౬౪-౬ ||
ససంభ్రమం తేన జలాధిపేన
ప్రపూజితస్త్వం ప్రతిగృహ్య తాతమ్ |
ఉపాగతస్తత్క్షణమాత్మగేహం
పితాఽవదత్తచ్చరితం నిజేభ్యః || ౬౪-౭ ||
హరిం వినిశ్చిత్య భవన్తమేతాన్
భవత్పదాలోకనబద్ధతృష్ణాన్ |
నిరీక్ష్య విష్ణో పరమం పదం త-
ద్దురాపమన్యైస్త్వమదీదృశస్తాన్ || ౬౪-౮ ||
స్ఫురత్పరానన్దరసప్రవాహ-
ప్రపూర్ణకైవల్యమహాపయోధౌ |
చిరం నిమగ్నాః ఖలు గోపసఙ్ఘా-
స్త్వయైవ భూమన్ పునరుద్ధృతాస్తే || ౬౪-౯ ||
కరబదరవదేవం దేవ కుత్రావతారే
పరపదమనవాప్యం దర్శితం భక్తిభాజామ్ | [** నిజపదమనవాప్యం **]
తదిహ పశుపరూపీ త్వం హి సాక్షాత్పరాత్మా
పవనపురనివాసిన్ పాహి మామామయేభ్యః || ౬౪-౧౦ ||
ఇతి చతుఃషష్టితమదశకం సమాప్తమ్ |