పఞ్చషష్టితమదశకమ్ (౬౫) – గోపికానాం భగవత్సామీప్యప్రాప్తిః |
గోపీజనాయ కథితం నియమావసానే
మారోత్సవం త్వమథ సాధయితుం ప్రవృత్తః |
సాన్ద్రేణ చాన్ద్రమహసా శిశిరీకృతాశే
ప్రాపూరయో మురలికాం యమునావనాన్తే || ౬౫-౧ ||
సమ్మూర్ఛనాభిరుదితస్వరమణ్డలాభిః
సమ్మూర్ఛయన్తమఖిలం భువనాన్తరాలమ్ |
త్వద్వేణునాదముపకర్ణ్య విభో తరుణ్య-
స్తత్తాదృశం కమపి చిత్తవిమోహమాపుః || ౬౫-౨ ||
తా గేహకృత్యనిరతాస్తనయప్రసక్తాః
కాన్తోపసేవనపరాశ్చ సరోరుహాక్ష్యః |
సర్వం విసృజ్య మురలీరవమోహితాస్తే
కాన్తారదేశమయి కాన్తతనో సమేతాః || ౬౫-౩ ||
కాశ్చిన్నిజాఙ్గపరిభూషణమాదధానా
వేణుప్రణాదముపకర్ణ్య కృతార్ధభూషాః |
త్వామాగతా నను తథైవ విభూషితాభ్య-
స్తా ఏవ సంరురుచిరే తవ లోచనాయ || ౬౫-౪ ||
హారం నితంబభువి కాచన ధారయన్తీ
కాఞ్చీం చ కణ్ఠభువి దేవ సమాగతా త్వామ్ |
హారిత్వమాత్మజఘనస్య ముకున్ద తుభ్యం
వ్యక్తం బభాష ఇవ ముగ్ధముఖీ విశేషాత్ || ౬౫-౫ ||
కాచిత్కుచే పునరసజ్జితకఞ్చులీకా
వ్యామోహతః పరవధూభిరలక్ష్యమాణా |
త్వామాయయౌ నిరుపమప్రణయాతిభార-
రాజ్యాభిషేకవిధయే కలశీధరేవ || ౬౫-౬ ||
కాశ్చిద్గృహాత్కిల నిరేతుమపారయన్త్య-
స్త్వామేవ దేవ హృదయే సుదృఢం విభావ్య |
దేహం విధూయ పరచిత్సుఖరూపమేకం
త్వామావిశన్పరమిమా నను ధన్యధన్యాః || ౬౫-౭ ||
జారాత్మనా న పరమాత్మతయా స్మరన్త్యో
నార్యో గతాః పరమహంసగతిం క్షణేన |
తం త్వాం ప్రకాశపరమాత్మతనుం కథఞ్చి-
చ్చిత్తే వహన్నమృతమశ్రమమశ్నువీయ || ౬౫-౮ ||
అభ్యాగతాభిరభితో వ్రజసున్దరీభి-
ర్ముగ్ధస్మితార్ద్రవదనః కరుణావలోకీ |
నిస్సీమకాన్తిజలధిస్త్వమవేక్ష్యమాణో
విశ్వైకహృద్య హర మే పవనేశ రోగాన్ || ౬౫-౯ ||
ఇతి పఞ్చషష్టితమదశకం సమాప్తమ్ |