సప్తషష్టితమదశకమ్ (౬౭) – శ్రీకృష్ణతిరోధానం తథా పునః ప్రత్యక్షీభూయ గోపికాః ప్రీణనమ్ |
స్ఫురత్పరానన్దరసాత్మకేన
త్వయా సమాసాదితభోగలీలాః |
అసీమమానన్దభరం ప్రపన్నా
మహాన్తమాపుర్మదమంబుజాక్ష్యః || ౬౭-౧ ||
నిలీయతేఽసౌ మయి మయ్యమాయం
రమాపతిర్విశ్వమనోభిరామః |
ఇతిస్మ సర్వాః కలితాభిమానా
నిరీక్ష్య గోవిన్ద తిరోహితోఽభూః || ౬౭-౨ ||
రాధాభిధాం తావదజాతగర్వా-
మతిప్రియాం గోపవధూం మురారే |
భవానుపాదాయ గతో విదూరం
తయా సహ స్వైరవిహారకారీ || ౬౭-౩ ||
తిరోహితేఽథ త్వయి జాతతాపాః
సమం సమేతాః కమలాయతాక్ష్యః |
వనే వనే త్వాం పరిమార్గయన్త్యో
విషాదమాపుర్భగవన్నపారమ్ || ౬౭-౪ ||
హా చూత హా చమ్పక కర్ణికార
హా మల్లికే మాలతి బాలవల్ల్యః |
కిం వీక్షితో నో హృదయైకచోర
ఇత్యాది తాస్త్వత్ప్రవణా విలేపుః || ౬౭-౫ ||
నిరీక్షితోఽయం సఖి పఙ్కజాక్షః
పురో మమేత్యాకులమాలపన్తీ |
త్వాం భావనాచక్షుషి వీక్ష్య కాచి-
త్తాపం సఖీనాం ద్విగుణీచకార || ౬౭-౬ ||
త్వదాత్మికాస్తా యమునాతటాన్తే
తవానుచక్రుః కిల చేష్టితాని |
విచిత్య భూయోఽపి తథైవ మానా-
త్త్వయా విముక్తాం దదృశుశ్చ రాధామ్ || ౬౭-౭ ||
తతః సమం తా విపినే సమన్తా-
త్తమోవతారావధి మార్గయన్త్యః |
పునర్విమిశ్రా యమునాతటాన్తే
భృశం విలేపుశ్చ జగుర్గుణాంస్తే || ౬౭-౮ ||
తథావ్యథాసఙ్కులమానసానాం
వ్రజాఙ్గనానాం కరుణైకసిన్ధో |
జగత్త్రయీమోహనమోహనాత్మా
త్వాం ప్రాదురాసీరయి మన్దహాసీ || ౬౭-౯ ||
సన్దిగ్ధసన్దర్శనమాత్మకాన్తం
త్వాం వీక్ష్య తన్వ్యస్సహసా తదానీమ్ |
కిం కిం న చక్రుః ప్రమదాతిభారా-
త్స త్వం గదాత్పాలయ మారుతేశ || ౬౭-౧౦ ||
ఇతి సప్తషష్టితమదశకం సమాప్తమ్ |