అష్టషష్టితమదశకమ్ (౬౮) – గోపికానాం ఆహ్లాదప్రకటనమ్
తవ విలోకనాద్గోపికాజనాః ప్రమదసఙ్కులాః పఙ్కజేక్షణ |
అమృతధారయా సమ్ప్లుతా ఇవ స్తిమితతాం దధుస్త్వత్పురోగతాః || ౬౮-౧ ||
తదను కాచన త్వత్కరాంబుజం సపది గృహ్ణతీ నిర్విశఙ్కితమ్ |
ఘనపయోధరే సంవిధాయ సా పులకసంవృతా తస్థుషీ చిరమ్ || ౬౮-౨ ||
తవ విభో పురా కోమలం భుజం నిజగలాన్తరే పర్యవేష్టయత్ |
గలసముద్గతం ప్రాణమారుతం ప్రతినిరున్ధతీవాతిహర్షులా || ౬౮-౩ ||
అపగతత్రపా కాపి కామినీ తవ ముఖాంబుజాత్పూగచర్వితమ్ |
ప్రతిగృహయ్య తద్వక్త్రపఙ్కజే నిదధతీ గతా పూర్ణకామతామ్ || ౬౮-౪ ||
వికరుణో వనే సంవిహాయ మామపగతోఽసి కా త్వామిహ స్పృశేత్ |
ఇతి సరోషయా తావదేకయా సజలలోచనం వీక్షితో భవాన్ || ౬౮-౫ ||
ఇతి ముదాకులైర్వల్లవీజనైః సమముపాగతో యామునే తటే |
మృదుకుచాంబరైః కల్పితాసనే ఘుసృణభాసురే పర్యశోభథాః || ౬౮-౬ ||
కతివిధా కృపా కేఽపి సర్వతో ధృతదయోదయాః కేచిదాశ్రితే |
కతిచిదీదృశా మాదృశేష్వపీత్యభిహితో భవాన్వల్లవీజనైః || ౬౮-౭ ||
అయి కుమారికా నైవ శఙ్క్యతాం కఠినతా మయి ప్రేమకాతరే |
మయి తు చేతసో వోఽనువృత్తయే కృతమిదం మయేత్యూచివాన్భవాన్ || ౬౮-౮ ||
అయి నిశమ్యతాం జీవవల్లభాః ప్రియతమో జనో నేదృశో మమ |
తదిహ రమ్యతాం రమ్యయామినీష్వనుపరోధమిత్యాలపో విభో || ౬౮-౯ ||
ఇతి గిరాధికం మోదమేదురైర్వ్రజవధూజనైః సాకమారమన్ |
కలితకౌతుకో రాసఖేలనే గురుపురీపతే పాహి మాం గదాత్ || ౬౮-౧౦ ||
ఇతి అష్టషష్టితమదశకం సమాప్తమ్ |