*చంద్రగ్రహ జననం - 6*
ఆశ్రమంలో ఒక్కసారిగా గాలి స్పందించింది. ఏదో అమోఘమైన కాంతి వ్యాపించింది. ఆ కాంతిలో త్రిమూర్తులు ప్రత్యక్షమయ్యారు , చిరునవ్వులు చిందిస్తూ..
అత్రి , అనసూయలు మాటలు మరిచిపోయి , త్రిమూర్తులకు ప్రణామాలు చేశారు. అనసూయ పళ్ళేన్ని శ్రీమహావిష్ణువు ముందు పెట్టింది. ఆమె ఆలోచనను గ్రహించిన విష్ణువు పళ్ళెంలో నిలుచున్నాడు. అనసూయ నీళ్ళు పోస్తూ ఉంటే , అత్రి ఆయన పాదాలు కడిగాడు. అలాగే బ్రహ్మకూ , పరమేశ్వరుడికీ ఆ దంపతులు పాద పూజలు చేశారు. త్రిమూర్తుల పాద జలాన్ని శిరస్సుల మీద చల్లుకుని , తీర్థంగా పుచ్చుకొన్నారు.
*“ఇంద్రా... ఎందుకు ఆహ్వానించావు మమ్మల్ని ?"* విష్ణుమూర్తి ప్రశ్నించాడు.
*"మీరు ముగ్గురూ శీలవతి విషయం స్వయంగా తనను అడగాలన్న నిబంధన విధించింది సాధ్వి అనసూయ...”* ఇంద్రుడు వివరించాడు వినయంగా.
విష్ణువూ , బ్రహ్మా , శివుడూ ఒకేసారి చిరునవ్వులు నవ్వారు.
*“అంతే కదా !”* అన్నాడు శ్రీమహావిష్ణువు.
*“దానికేం భాగ్యం !"* బ్రహ్మ తన వంతుగా అన్నాడు.
*"మేం ఆజ్ఞాపించడానికి సిద్ధమే , అభ్యర్ధించడానికీ సిద్ధమే !"* శివుడు నవ్వుతూ అన్నాడు.
*"అనసూయా ! శీలవతిని ఒప్పించి , శాపం ఉపసంహరించేలా చూడు !".* శ్రీమహావిష్ణువు అన్నాడు.
*"అవునమ్మా ! నా కోరికా అదే !"* బ్రహ్మ అందుకొన్నాడు.
*"శీలవతిని సమ్మతింపజేసి , పొద్దుపొడిచేలా చేయి సాధ్వీ !"* పరమశివుడు వినయంగా అన్నాడు.
అనసూయ చేతులు జోడించి , ముగ్గురికీ నమస్కరించింది. *"ఆజ్ఞ ! శీలవతికి నచ్చజెబుతాను. అందుకు నాకు ప్రతిఫలంగా మీరు ముగ్గురూ కోరిన వరాలు కరుణించాలి !"* అంది అనసూయ.
*"చూశారా ! పతివ్రత ఎవర్నైనా సరే , శాసిస్తుంది ! శీలవతి సూర్యుణ్ణి శాసించింది ! అనసూయ మనల్ని ముగ్గుర్నీ శాసిస్తోంది !"* విష్ణువు బ్రహ్మనూ , శివుణ్నీ చూస్తూ చిరునవ్వుతో అన్నాడు.
*"తథాస్తు ! అందాం !"* పరమశివుడు నవ్వుతూ అన్నాడు.
*“తథాస్తు !"* బ్రహ్మ చెయ్యెత్తి అన్నాడు. *"సాధ్వీ అనసూయా, అలాగే ! వెళ్ళిరా ! నువ్వు తిరిగి వచ్చే దాకా ఇక్కడే ఉంటాం !"* అన్నాడు విష్ణువు. త్రిమూర్తుల్ని తన లోగిలిలో కట్టిపడవేసిన ధర్మపత్నిని సగర్వంగా చూస్తున్నాడు అత్రి.
అనసూయ పిలుపు విని , శీలవతి కుటీరంలోంచి ఇవతలకి వచ్చింది. వయసులో తనకన్నా పెద్దదైన అనసూయ పాదాలను చేతుల్తో తాకుతూ నమస్కరించింది.
*“దీర్ఘసుమంగళీ భవ !”* అనసూయ దీవించింది.
*“శీలవతీ , నిన్నొకటి కోరడానికి వచ్చాను...”* అనసూయ ఉపోద్ఘాత రూపంలో అంది.
*"ఆజ్ఞాపించండి , మాతా !"* శీలవతి కంఠంలో వినయం శబ్దం చేసింది.
*"లోకహితం కోసం... నువ్వు సూర్యుడు ఉదయించేలా చేయాలి. అందుకు అడ్డుగా ఉన్న నీ శాపాన్ని ఉపసంహరించుకోవాలి !”*
*"సూర్యుడు ఉదయిస్తే , నా భర్త అస్తమిస్తాడు మాతా !"* శీలవతి కంఠం దుఃఖావేశంతో వణికింది.
*"ఇందాకా నిన్ను 'దీర్ఘసుమంగళీ భవ !' అంటూ దీవించాను శీలవతీ ! అనసూయ ఆశీస్సు వృధా కాదు తల్లీ !”*
*“అమ్మా !”*
*"అమ్మ కూతురి వైధవ్యాన్ని సహిస్తుందా ?"* అనసూయ కంఠంలో ఏదో నిర్ణయం గంటలాగా మోగింది.
అనసూయ మాట శీలవతి చెవుల్లో గింగిర్లు తిరుగుతోంది. *"అమ్మా... మీ మాట పాటిస్తాను !”* శీలవతి చేతులు జోడించింది.
శీలవతి తూర్పు వైపు తిరిగింది. కళ్ళు మూసుకొని చేతులు జోడించింది. *"నేను మహాపతివ్రతనే అయితే ఈ క్షణంలోనే సూర్యుడు ఉదయిస్తాడు గాక !”* శీలవతి మాట పరిసరాల్లో మారు మోగింది. తూర్పు దిక్కును కప్పిన నల్లటి తెరను ఏదో అదృశ్య హస్తం ఒక్కసారిగా తొలగించింది. తూర్పున సూర్యుడు ఉదయించాడు !
ఉదయభానుణ్ని ఒకసారి చూసి , శీలవతి ఆత్రుతగా కుటీరంలోకి పరుగెట్టింది. కుక్కిమంచం వైపు చూసి , ఒక్కసారిగా ఆగిపోయింది శీలవతి. కుక్కిమంచం మీద నిర్జీవంగా పడున్నాడు ఉగ్రశ్రవుడు.
*"స్వామీ !"* శీలవతి ఆర్తనాదం కుటీరంలో ప్రతిధ్వనించింది.
అనసూయ వినిపించుకోనట్లు వెనుదిరిగి వేగంగా తమ ఆశ్రమం వైపు నడవసాగింది...