చత్వారింశదశకమ్ (౪౦) – పూతనామోక్షమ్
తదను నన్దమమన్దశుభాస్పదం నృపపురీం కరదానకృతే గతమ్ |
సమవలోక్య జగాద భవత్పితా విదితకంససహాయజనోద్యమః || ౪౦-౧ ||
అయి సఖే తవ బాలకజన్మ మాం సుఖయతేఽద్య నిజాత్మజజన్మవత్ |
ఇతి భవత్పితృతాం వ్రజనాయకే సమధిరోప్య శశంస తమాదరాత్ || ౪౦-౨ ||
ఇహ చ సన్త్యనిమిత్తశతాని తే కటకసీమ్ని తతో లఘు గమ్యతామ్ |
ఇతి చ తద్వచసా వ్రజనాయకో భవదపాయభియా ద్రుతమాయయౌ || ౪౦-౩ ||
అవసరే ఖలు తత్ర చ కాచన వ్రజపదే మధురాకృతిరఙ్గనా |
తరలషట్పదలాలితకున్తలా కపటపోతక తే నికటం గతా || ౪౦-౪ ||
సపది సా హృతబాలకచేతనా నిశిచరాన్వయజా కిల పూతనా |
వ్రజవధూష్విహ కేయమితి క్షణం విమృశతీషు భవన్తముపాదదే || ౪౦-౫ ||
లలితభావవిలాసహృతాత్మభిర్యువతిభిః ప్రతిరోద్ధుమపారితా |
స్తనమసౌ భవనాన్తనిషేదుషీ ప్రదదుషీ భవతే కపటాత్మనే || ౪౦-౬ ||
సమధిరుహ్య తదఙ్కమశఙ్కితస్త్వమథ బాలకలోపనరోషితః |
మహదివామ్రఫలం కుచమణ్డలం ప్రతిచుచూషిథ దుర్విషదూషితమ్ || ౪౦-౭ ||
అసుభిరేవ సమం ధయతి త్వయి స్తనమసౌ స్తనితోపమనిస్వనా |
నిరపతద్భయదాయి నిజం వపుః ప్రతిగతా ప్రవిసార్య భుజావుభౌ || ౪౦-౮ ||
భయదఘోషణభీషణవిగ్రహశ్రవణదర్శనమోహితవల్లవే |
వ్రజపదే తదురఃస్థలఖేలనం నను భవన్తమగృహ్ణత గోపికాః || ౪౦-౯ ||
భువనమఙ్గలనామభిరేవ తే యువతిభిర్బహుధా కృతరక్షణః |
త్వమయి వాతనికేతననాథ మామగదయం కురు తావకసేవకమ్ || ౪౦-౧౦ ||
ఇతి చత్వారింశదశకం సమాప్తమ్ |