షష్ఠదశకమ్ (౬) – విరాట్-స్వరూపవర్ణనమ్
ఏవం చతుర్దశజగన్మయతాం గతస్య
పాతాలమీశ తవ పాదతలం వదన్తి |
పాదోర్ధ్వదేశమపి దేవ రసాతలం తే
గుల్ఫద్వయం ఖలు మహాతలమద్భుతాత్మన్ || ౬-౧ ||
జఙ్ఘే తలాతలమథో సుతలం చ జానూ
కిఞ్చోరుభాగయుగలం వితలాతలే ద్వే |
క్షోణీతలం జఘనమంబరమఙ్గ నాభి
ర్వక్షశ్చ శక్రనిలయస్తవ చక్రపాణే || ౬-౨ ||
గ్రీవా మహస్తవ ముఖం చ జనస్తపస్తు
ఫాలం శిరస్తవ సమస్తమయస్య సత్యమ్ |
ఏవం జగన్మయతనో జగదాశ్రితైర-
ప్యన్యైర్నిబద్ధవపుషే భగవన్నమస్తే || ౬-౩ ||
త్వద్బ్రహ్మరన్ధ్రపదమీశ్వర విశ్వకన్ద
ఛన్దాంసి కేశవ ఘనాస్తవ కేశపాశాః |
ఉల్లాసిచిల్లియుగలం ద్రుహిణస్య గేహం
పక్ష్మాణి రాత్రిదివసౌ సవితా చ నేత్రే || ౬-౪ ||
నిశ్శేషవిశ్వరచనా చ కటాక్షమోక్షః
కర్ణౌ దిశోఽశ్వియుగలం తవ నాసికే ద్వే |
లోభత్రపే చ భగవన్నధరోత్తరోష్ఠౌ
తారాగణాశ్చ దశనాః శమనశ్చ దంష్ట్రా || ౬-౫ ||
మాయా విలాసహసితం శ్వసితం సమీరో
జిహ్వా జలం వచనమీశ శకున్తపఙ్క్తిః |
సిద్ధాదయః స్వరగణా ముఖరన్ధ్రమగ్ని-
ర్దేవా భుజాః స్తనయుగం తవ ధర్మదేవః || ౬-౬ ||
పృష్ఠం త్వధర్మ ఇహ దేవ మనః సుధాంశు-
రవ్యక్తమేవ హృదయాంబుజమంబుజాక్ష |
కుక్షిః సముద్రనివహా వసనం తు సన్ధ్యే
శేఫః ప్రజాపతిరసౌ వృషణౌ చ మిత్రః || ౬-౭ ||
శ్రోణీస్థలం మృగగణాః పదయోర్నఖాస్తే
హస్త్యుష్ట్రసైన్ధవముఖా గమనం తు కాలః |
విప్రాదివర్ణభవనం వదనాబ్జబాహు-
చారూరుయుగ్మచరణం కరుణాంబుధే తే || ౬-౮ ||
సంసారచక్రమయి చక్రధర క్రియాస్తే
వీర్యం మహాసురగణోఽస్థికులాని శైలాః |
నాడ్యస్సరిత్సముదయస్తరవశ్చ రోమ
జీయాదిదం వపురనిర్వచనీయమీశ || ౬-౯ ||
ఈదృగ్జగన్మయవపుస్తవ కర్మభాజాం
కర్మావసానసమయే స్మరణీయమాహుః |
తస్యాన్తరాత్మవపుషే విమలాత్మనే తే
వాతాలయాధిప నమోఽస్తు నిరున్ధి రోగాన్ || ౬-౧౦ ||
ఇతి షష్ఠదశకం సమాప్తమ్ ||