▪️వేదాంతము అనగా అతి ఉత్కృష్ఠ జ్ఞానం అయిన బ్రహ్మమును ( దేవుడు) తెలుసుకోవటం కొరకు నిర్దేశించడిన *ఆధ్యాత్మిక గ్రంథముల చివరి భా గములు*.
▪️ వీటినే *ఉపనిషత్తులు* అని పిలుస్తారు. వేదాంతమునకు అర్ధం అంత్యజ్ఞానం. వేదములు అనేవి ఏ ఒక్క గ్రంథము నుండో గ్రహించినవి కావు. *అవి స్వతస్సిద్ధములు, అపౌరుషేయములు. వ్రాయబడినవి కావు*.
▪️ వేదాంతమును 'ఉత్తర మీమాంస' అని కూడా చెప్పబడింది. అనగ తరువాతి విచారణ లేదా అధికోన్నత విచారణ అని అర్ధం. ఈ నామం 'పూర్వ మీమాంస' యజ్ఞ, యాగాదులు, ఉపాసనలకు సంబంధించిన మంత్రముల సముదాయము. (వేదాలలోని సంహిత భాగం).
♦️వేదములే మన మనుగడకు ఆధారము. ఇది అందరకు తెలిసిన విషయము. కొద్ది మందికి మాత్రమే తెలిసిన లోతైన విషయమును, నలుగురికి తెలియచేసే అవకాశము కల్పించిన వారికి ధన్యవాదములు.
▪️ నాల్గు వేదములలో, ప్రతి వేదమును రెండు భాగములుగా విభజించ వచ్చు. *మొదటి భాగము కర్మ ఖాండ కాగా, రెండవది లేక చివరి భాగము అయినవి వేదాంతములు అని చెప్తారు*. వీటినే పూర్వమీమాంస, ఉత్తర మీమాంస అని కూడా తెలుసుకొన వచ్చు.
▪️ప్రతి వేదములోని ప్రథమ భాగములో, కర్మ ఖాండ విషయములు *అనగా ధర్మ భద్ధంగా మనిషి యొక్క జీవన విధానాన్ని నిర్ధేశించబడి ఉన్నాయి*.
▪️ దీని ఆధారముతోనే మనుస్మృతి (మనువుచే వ్రాయబడినది, ధర్మ సూత్రములు ( జైమిని కారులచే వ్రాయబడినవి) వచ్చాయి.
▪️యోగాదులు, ధ్యానం, ఆయుర్వేదం, ఇది అది అని చెప్పనవుసరము లేదు. *హైందవ సాంప్రదాయంలో మానవునికి కావలసిన అన్ని ధర్మ సూక్ష్మములు ఇక్కడే లభ్యం*. దీనినే అపర విద్య అని చెప్పారు. ఇది క్లుప్తంగ ఇంత వరకు తెలుసుకుందాము.
▪️ఇక రెండవది ఉత్తర భాగం. *దీనినే ఉపనిషత్తులు అని చెప్పారు*. ఈవిద్య పర విద్య.
▪️ వేయికి పైగా ఉపనిషత్తులు ఉండగా, 108 మాత్రము బాగా లభ్యము కాగా, అందులో 10 ఉపనిషత్తులు, అంటే దశోపనిషత్తులు మాత్రము ముఖ్యముగా ప్రాచుర్యము పొంది ఉన్నాయి.
▪️ఈ దశోపనిషత్తులకు మాత్రమే, ఆదిశంకరులవారు వ్యాఖ్యానము లు వ్రాసి ఉన్నారు. అవే మనకు రక్ష అయి ఉన్నాయి.
▪️ పరమాత్మ, *సృష్టి కర్త* అయిన భగవంతుని యథార్థ ఉనికి తెలుసుకోదలచిన వారికి ఇవే శరణ్యం. ఇందలి రహస్యములను, సూత్రములుగా వ్రాసినారు వేదవ్యాసభగవానుడు. *ఆవే బ్రహ్మసూత్రములు*. వీటికి గూడ భాష్యము వ్రాసినారు ఆదిశంకరులవారు.
▪️ఈ పూర్వమీమాంస, ఉత్తరమీమాంస అని చెప్పబడే ఈ వేదములు, పరాపర విద్యలని తెలుసుకోవాలి. ఇవి యెవరో ఒక వ్యక్తిచే గాని, మరేదయినా పద్ధతిలో వ్రాయబడి వుండలేదు. కేవలము వినపడినవి. *శ్రవణములు మాత్రమే. అందు వలననే వానిని *అపౌరుషేయములని అన్నారు*.
▪️అనగ ఏ మానవుని సృష్టి కాదు. ఈ భాగమునకు (ఉపనిషద్ భాగమునకు) రాగానే, గురువుగారు, మునుపటి భాగములో చెప్పిన సర్వమును ఖండించి, నేతి నేతి మాటలతో, జగన్మిథ్య, ( *అనగా జగత్తు పరమాత్మచే కల్పితము మాత్రమే*) అనియు, పరమాత్మయే సత్యం అని బోధించుతారు.
▪️ఇక్కడ కర్మ ఖాండ పూర్తిగా నిషేధించ బడుతుంది. కర్మ ఖాండ నిషేధమునకు ఒప్పుకొ గల్గిన, *శమ దమాదులు కలిగిన ఉత్తమ అధికారత్వము పొందిన వారికి మాత్రమే ఈ శాస్త్రము అబ్బుతంది*. శాస్త్రం వారిని "కశ్ఛిత్ ధీరాః" ఒకానొక ధీరుడు లేక వివేకి మాత్రమే ఈ శాస్త్రార్ధం గ్రహించగలడు అని నిష్కర్షగ చెప్తుంది.
▪️పూర్వపు రోజులలో, వర్ణాశ్రమ ధర్మము ననుసరించి, బ్రహ్మచర్య ములో గురుకులములకు వెళ్ళి, వర్ణముతో నిమిత్తము లేకుండ, విద్యనభ్యసించ వలెను.
▪️తరువాత గృహస్తాశ్రమములో తాము మునుపటి ఆశ్రమములో అభ్యసించిన విద్యతో, ధర్మ మార్గములో జీవనము సాగించెడివారు.
▪️వర్ణాశ్రమ ధర్మముల గురించి ఇంకను వివరముగ చెప్పవలసి ఉంది.
▪️ఈ బాటలోనే శ్రీకృష్ణ పరమాత్మ, తన బాల్యములో, బ్రహ్మచర్యా శ్రమము ననుసరించి, సాంధీప మహాముని గురుకులములో తన సహపాటీలు కుఛేలుడు, అన్న బలరాముడుతో కలసి పర అపర విద్యలను అభ్యసించాడు. *ఆ విద్యను, అర్జునునకు యుధ్దభూమిలో భగవద్గీతగా చెప్పినాడు*.
▪️అందువలననే గీత ఉపనిషత్ సారాంశము అయినది. *అందులో పర, అపర విద్యలు (అపర విద్య = కర్మఖాండ, పర విద్య = పరమాత్మ యొక్క యధార్థ ఉనికి) ధర్శనమిస్తయి*. అంటే జీవన విధానము (ధర్మ, అర్ధ, కామ) + జీవన రహశ్యము (మోక్షము), ఈ రెండు తప్ప ఇతర విషయములకు తావు లేదు. ఇదే పూర్ణ విద్య.
▪️ఈ రెండు విద్యలను, రాముల వారు తన బాల్యములో వశిష్టుల వారికి శిష్యుడయి, అభ్యసించి నాడు. అదే యోగవాశిష్టము అయినది.
▪️దానిని గీత అన్నను సరియే అగును. *కనుక ఈ విద్య గురు శిష్య పరంపరగా ఈనాటికి సాగుతూ వస్తున్నది*. ఇది మరుగు పడుట, ఏమైపోతుందో ననే భయము అక్కరలేదు. రహస్యమేమిటి.
▪️ఇది ఆతని (అనగా పరమాత్మ యొక్క ఉనికిని చాటే) శాస్త్రము కనుక, తన శాస్త్రమునకు తానే రక్షకుడు. అలాగుననే ఈ జగత్తుకు తానే రక్షకుడు. అట్టి శాస్త్రమును - *భగవద్గీతా శాస్త్రమును* - గురుకుల విద్య బ్రిటిష్ వారిచే నిషేదింపబడి, తరువాత స్వతంత్ర భారత్ లో రాజకీయ నాయకుల - కుటిల బుద్ధి చేత, *భగవంతుడు స్వయముగా బోధించిన భగవద్గీత వివక్ష కు గురైనది. ప్రజలకు దూరమైనది*