గృత్సమద ఉవాచ |
మదాసురం సుశాంతం వై దృష్ట్వా విష్ణుముఖాః సురాః |
భృగ్వాదయశ్చ యోగీంద్రా ఏకదంతం సమాయయుః || ౧ ||
ప్రణమ్య తం ప్రపూజ్యాఽఽదౌ పునస్తే నేమురాదరాత్ |
తుష్టువుర్హర్షసంయుక్తా ఏకదంతం గజాననమ్ || ౨ ||
దేవర్షయ ఊచుః |
సదాత్మరూపం సకలాదిభూత-
-మమాయినం సోఽహమచింత్యబోధమ్ |
అథాదిమధ్యాంతవిహీనమేకం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౩ ||
అనంతచిద్రూపమయం గణేశ-
-మభేదభేదాదివిహీనమాద్యమ్ |
హృది ప్రకాశస్య ధరం స్వధీస్థం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౪ ||
సమాధిసంస్థం హృది యోగినాం తు
ప్రకాశరూపేణ విభాంతమేవమ్ |
సదా నిరాలంబసమాధిగమ్యం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౫ ||
స్వబింబభావేన విలాసయుక్తం
ప్రకృత్య మాయాం వివిధస్వరూపమ్ |
సువీర్యకం తత్ర దదాతి యో వై
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౬ ||
యదీయ వీర్యేణ సమర్థభూతం
స్వమాయయా సంరచితం చ విశ్వమ్ |
తురీయకం హ్యాత్మకవిత్తిసంజ్ఞం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౭ ||
త్వదీయసత్తాధరమేకదంతం
గుణేశ్వరం యం గుణబోధితారమ్ |
భజంత ఆద్యం తమజం త్రిసంస్థా-
-స్తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౮ ||
తతస్త్వయా ప్రేరితనాదకేన
సుషుప్తిసంజ్ఞం రచితం జగద్వై |
సమానరూపం చ తథైకభూతం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౯ ||
తదేవ విశ్వం కృపయా ప్రభూతం
ద్విభావమాదౌ తమసా విభాతమ్ |
అనేకరూపం చ తథైకభూతం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౦ ||
తతస్త్వయా ప్రేరితకేన సృష్టం
సుసూక్ష్మభావం జగదేకసంస్థమ్ |
సుసాత్త్వికం స్వప్నమనంతమాద్యం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౧ ||
తత్ స్వప్నమేవం తపసా గణేశ
సుసిద్ధిరూపం ద్వివిధం బభూవ |
సదైకరూపం కృపయా చ తే య-
-త్తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౨ ||
త్వదాజ్ఞయా తేన సదా హృదిస్థ
తథా సుసృష్టం జగదంశరూపమ్ |
విభిన్నజాగ్రన్మయమప్రమేయం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౩ ||
తదేవ జాగ్రద్రజసా విభాతం
విలోకితం త్వత్కృపయా స్మృతేశ్చ |
బభూవ భిన్నం చ సదైకరూపం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౪ ||
తదేవ సృష్ట్వా ప్రకృతిస్వభావా-
-త్తదంతరే త్వం చ విభాసి నిత్యమ్ |
ధియః ప్రదాతా గణనాథ ఏక-
-స్తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౫ ||
సర్వే గ్రహా భాని యదాజ్ఞయా చ
ప్రకాశరూపాణి విభాంతి ఖే వై |
భ్రమంతి నిత్యం స్వవిహారకార్యా-
-త్తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౬ ||
త్వదాజ్ఞయా సృష్టికరో విధాతా
త్వదాజ్ఞయా పాలక ఏవ విష్ణుః |
త్వదాజ్ఞయా సంహరకో హరో వై
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౭ ||
యదాజ్ఞయా భూస్తు జలే ప్రసంస్థా
యదాజ్ఞయాఽఽపః ప్రవహంతి నద్యః |
స్వతీరసంస్థశ్చ కృతః సముద్ర-
-స్తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౮ ||
యదాజ్ఞయా దేవగణా దివిస్థా
యచ్ఛంతి వై కర్మఫలాని నిత్యమ్ |
యదాజ్ఞయా శైలగణాః స్థిరా వై
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౧౯ ||
యదాజ్ఞయా శేష ఇలాధరో వై
యదాజ్ఞయా మోహద ఏవ కామః |
యదాజ్ఞయా కాలధరోఽర్యమా చ
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౨౦ ||
యదాజ్ఞయా వాతి విభాతి వాయు-
-ర్యదాజ్ఞయాఽగ్నిర్జఠరాదిసంస్థః |
యదాజ్ఞయేదం సచరాచరం చ
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౨౧ ||
తదంతరిక్షం స్థితమేకదంతం
త్వదాజ్ఞయా సర్వమిదం విభాతి |
అనంతరూపం హృది బోధకం త్వాం
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౨౨ ||
సుయోగినో యోగబలేన సాధ్యం
ప్రకుర్వతే కః స్తవనే సమర్థః |
అతః ప్రణామేన సుసిద్ధిదోఽస్తు
తమేకదంతం శరణం వ్రజామః || ౨౩ ||
గృత్సమద ఉవాచ |
ఏవం స్తుత్వా గణేశానం దేవాః సమునయః ప్రభుమ్ |
తూష్ణీం భావం ప్రపద్యైవ ననృతుర్హర్షసంయుతాః || ౨౪ ||
స తానువాచ ప్రీతాత్మా దేవర్షీణాం స్తవేన వై |
ఏకదంతో మహాభాగాన్ దేవర్షీన్ భక్తవత్సలః || ౨౫ ||
ఏకదంత ఉవాచ |
స్తోత్రేణాహం ప్రసన్నోఽస్మి సురాః సర్షిగణాః ఖలు |
వృణుధ్వం వరదోఽహం వో దాస్యామి మనసీప్సితమ్ || ౨౬ ||
భవత్కృతం మదీయం యత్ స్తోత్రం ప్రీతిప్రదం చ తత్ |
భవిష్యతి న సందేహః సర్వసిద్ధిప్రదాయకమ్ || ౨౭ ||
యద్యదిచ్ఛతి తత్తద్వై ప్రాప్నోతి స్తోత్రపాఠకః |
పుత్రపౌత్రాదికం సర్వం కలత్రం ధనధాన్యకమ్ || ౨౮ ||
గజాశ్వాదికమత్యంతం రాజ్యభోగాదికం ధ్రువమ్ |
భుక్తిం ముక్తిం చ యోగం వై లభతే శాంతిదాయకమ్ || ౨౯ ||
మారణోచ్చాటనాదీని రాజ్యబంధాదికం చ యత్ |
పఠతాం శృణ్వతాం నృణాం భవేత్తద్బంధహీనతా || ౩౦ ||
ఏకవింశతివారం యః శ్లోకానేవైకవింశతిమ్ |
పఠేద్వై హృది మాం స్మృత్వా దినాని త్వేకవింశతిమ్ || ౩౧ ||
న తస్య దుర్లభం కించిత్త్రిషు లోకేషు వై భవేత్ |
అసాధ్యం సాధయేన్మర్త్యః సర్వత్ర విజయీ భవేత్ || ౩౨ ||
నిత్యం యః పఠతి స్తోత్రం బ్రహ్మీభూతః స వై నరః |
తస్య దర్శనతః సర్వే దేవాః పూతా భవంతి చ || ౩౩ ||
ఏవం తస్య వచః శ్రుత్వా ప్రహృష్టా అమరర్షయః |
ఊచుః సర్వే కరపుటైర్భక్త్యా యుక్తా గజాననమ్ || ౩౪ ||
ఇతి శ్రీముద్గలపురాణే ఏకదంతచరితే పంచపంచాశత్తమోఽధ్యాయే శ్రీ ఏకదంత స్తోత్రమ్ |
गृत्समद उवाच ।
मदासुरं सुशान्तं वै दृष्ट्वा विष्णुमुखाः सुराः ।
भृग्वादयश्च योगीन्द्रा एकदन्तं समाययुः ॥ १ ॥
प्रणम्य तं प्रपूज्याऽऽदौ पुनस्ते नेमुरादरात् ।
तुष्टुवुर्हर्षसम्युक्ता एकदन्तं गजाननम् ॥ २ ॥
देवर्षय ऊचुः ।
सदात्मरूपं सकलादिभूत-
-ममायिनं सोऽहमचिन्त्यबोधम् ।
अथादिमध्यान्तविहीनमेकं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ३ ॥
अनन्तचिद्रूपमयं गणेश-
-मभेदभेदादिविहीनमाद्यम् ।
हृदि प्रकाशस्य धरं स्वधीस्थं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ४ ॥
समाधिसंस्थं हृदि योगिनां तु
प्रकाशरूपेण विभान्तमेवम् ।
सदा निरालम्बसमाधिगम्यं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ५ ॥
स्वबिम्बभावेन विलासयुक्तं
प्रकृत्य मायां विविधस्वरूपम् ।
सुवीर्यकं तत्र ददाति यो वै
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ६ ॥
यदीय वीर्येण समर्थभूतं
स्वमायया संरचितं च विश्वम् ।
तुरीयकं ह्यात्मकवित्तिसञ्ज्ञं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ७ ॥
त्वदीयसत्ताधरमेकदन्तं
गुणेश्वरं यं गुणबोधितारम् ।
भजन्त आद्यं तमजं त्रिसंस्था-
-स्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ८ ॥
ततस्त्वया प्रेरितनादकेन
सुषुप्तिसञ्ज्ञं रचितं जगद्वै ।
समानरूपं च तथैकभूतं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ९ ॥
तदेव विश्वं कृपया प्रभूतं
द्विभावमादौ तमसा विभातम् ।
अनेकरूपं च तथैकभूतं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १० ॥
ततस्त्वया प्रेरितकेन सृष्टं
सुसूक्ष्मभावं जगदेकसंस्थम् ।
सुसात्त्विकं स्वप्नमनन्तमाद्यं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ११ ॥
तत् स्वप्नमेवं तपसा गणेश
सुसिद्धिरूपं द्विविधं बभूव ।
सदैकरूपं कृपया च ते य-
-त्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १२ ॥
त्वदाज्ञया तेन सदा हृदिस्थ
तथा सुसृष्टं जगदंशरूपम् ।
विभिन्नजाग्रन्मयमप्रमेयं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १३ ॥
तदेव जाग्रद्रजसा विभातं
विलोकितं त्वत्कृपया स्मृतेश्च ।
बभूव भिन्नं च सदैकरूपं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १४ ॥
तदेव सृष्ट्वा प्रकृतिस्वभावा-
-त्तदन्तरे त्वं च विभासि नित्यम् ।
धियः प्रदाता गणनाथ एक-
-स्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १५ ॥
सर्वे ग्रहा भानि यदाज्ञया च
प्रकाशरूपाणि विभान्ति खे वै ।
भ्रमन्ति नित्यं स्वविहारकार्या-
-त्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १६ ॥
त्वदाज्ञया सृष्टिकरो विधाता
त्वदाज्ञया पालक एव विष्णुः ।
त्वदाज्ञया संहरको हरो वै
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १७ ॥
यदाज्ञया भूस्तु जले प्रसंस्था
यदाज्ञयाऽऽपः प्रवहन्ति नद्यः ।
स्वतीरसंस्थश्च कृतः समुद्र-
-स्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १८ ॥
यदाज्ञया देवगणा दिविस्था
यच्छन्ति वै कर्मफलानि नित्यम् ।
यदाज्ञया शैलगणाः स्थिरा वै
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १९ ॥
यदाज्ञया शेष इलाधरो वै
यदाज्ञया मोहद एव कामः ।
यदाज्ञया कालधरोऽर्यमा च
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २० ॥
यदाज्ञया वाति विभाति वायु-
-र्यदाज्ञयाऽग्निर्जठरादिसंस्थः ।
यदाज्ञयेदं सचराचरं च
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २१ ॥
तदन्तरिक्षं स्थितमेकदन्तं
त्वदाज्ञया सर्वमिदं विभाति ।
अनन्तरूपं हृदि बोधकं त्वां
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २२ ॥
सुयोगिनो योगबलेन साध्यं
प्रकुर्वते कः स्तवने समर्थः ।
अतः प्रणामेन सुसिद्धिदोऽस्तु
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २३ ॥
गृत्समद उवाच ।
एवं स्तुत्वा गणेशानं देवाः समुनयः प्रभुम् ।
तूष्णीं भावं प्रपद्यैव ननृतुर्हर्षसम्युताः ॥ २४ ॥
स तानुवाच प्रीतात्मा देवर्षीणां स्तवेन वै ।
एकदन्तो महाभागान् देवर्षीन् भक्तवत्सलः ॥ २५ ॥
एकदन्त उवाच ।
स्तोत्रेणाहं प्रसन्नोऽस्मि सुराः सर्षिगणाः खलु ।
वृणुध्वं वरदोऽहं वो दास्यामि मनसीप्सितम् ॥ २६ ॥
भवत्कृतं मदीयं यत् स्तोत्रं प्रीतिप्रदं च तत् ।
भविष्यति न सन्देहः सर्वसिद्धिप्रदायकम् ॥ २७ ॥
यद्यदिच्छति तत्तद्वै प्राप्नोति स्तोत्रपाठकः ।
पुत्रपौत्रादिकं सर्वं कलत्रं धनधान्यकम् ॥ २८ ॥
गजाश्वादिकमत्यन्तं राज्यभोगादिकं ध्रुवम् ।
भुक्तिं मुक्तिं च योगं वै लभते शान्तिदायकम् ॥ २९ ॥
मारणोच्चाटनादीनि राज्यबन्धादिकं च यत् ।
पठतां शृण्वतां नृणां भवेत्तद्बन्धहीनता ॥ ३० ॥
एकविंशतिवारं यः श्लोकानेवैकविंशतिम् ।
पठेद्वै हृदि मां स्मृत्वा दिनानि त्वेकविंशतिम् ॥ ३१ ॥
न तस्य दुर्लभं किञ्चित्त्रिषु लोकेषु वै भवेत् ।
असाध्यं साधयेन्मर्त्यः सर्वत्र विजयी भवेत् ॥ ३२ ॥
नित्यं यः पठति स्तोत्रं ब्रह्मीभूतः स वै नरः ।
तस्य दर्शनतः सर्वे देवाः पूता भवन्ति च ॥ ३३ ॥
एवं तस्य वचः श्रुत्वा प्रहृष्टा अमरर्षयः ।
ऊचुः सर्वे करपुटैर्भक्त्या युक्ता गजाननम् ॥ ३४ ॥
इति श्रीमुद्गलपुराणे एकदन्तचरिते पञ्चपञ्चाशत्तमोऽध्याये श्री एकदन्त स्तोत्रम् ।